Wołodymyr Malkosz

---

Życiorys

Wołodymyr Malkosz przyszedł na świat w rodzinie o robotniczych korzeniach. Swoje pierwsze kroki edukacyjne stawiał w szkole prowadzonym przez siostry bazylanki w Przemyślu-Zasaniu. W 1935 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Przemyślu, gdzie uczono w języku ukraińskim. W wyniku zmian, w 1940 roku przeniósł się do gimnazjum w Jarosławiu, które ukończył w 1942 roku. Warto zaznaczyć, że jego ojciec był członkiem Ukraińskich Strzelców Siczowych, a także służył w Ukraińskiej Armii Halickiej oraz Armii URL.

W wieku zaledwie 19 lat, w maju 1943 roku, Wołodymyr wstąpił do 14 Dywizji, rekrutując się w rejonie Przemyśla. Po zebraniu ochotników, 18 czerwca 1943 roku, wziął udział w wiecu we Lwowie, po czym udał się pociągiem do Brna. Tam poddano go procesowi zdobywania niezbędnego umundurowania oraz przeprowadzono szkolenie wojskowe. Szkolenie ukończył wiosną 1944 roku, uzyskując przydział w artylerii przeciwpancernej jako podoficer.

Po przeżyciach związanych z bitwą pod Brodami, Wołodymyr przyłączył się do UPA. Niestety, jego los wkrótce zmienił się dramatycznie, ponieważ został aresztowany przez NKWD 10 stycznia 1946 roku. W wyniku tego aresztu skazano go na 15 lat ciężkich robót oraz 5 lat pozbawienia praw publicznych. Po odbyciu części kary, został wysłany do łagru, gdzie przebywał w pobliżu Norylska, gdzie brał udział w powstaniu norylskim.

Po odwilży chruszczowowskiej w 1956 roku udało mu się odzyskać wolność. Przyjechał wówczas na Ukrainę do Iwano-Frankiwska, gdzie osiedlił się z rodzicami, którzy zostali wysiedleni z Przemyśla.

Publikacje

W dorobku Wołodymyra Malkosza znajduje się wiele istotnych publikacji. Do najbardziej znaczącej z nich należy:

• Malkosh V. „Ukrainska dyviziia „Halychyna” v svitli 'legionovoi’ polityky XX storichia.” Ivano Frankivsk: 2007. ISBN 978-966-668-145-7.

---

Oceń: Wołodymyr Malkosz

---