Czesław Zenon Dobrzański, urodzony 28 stycznia 1894 roku w Przemyślu, to postać, która zapisała się w historii jako kapitan artylerii w Wojsku Polskim. Swoje życie zakończył 20 kwietnia 1924 roku w Toruniu, pozostawiając po sobie ślad wśród polskich wojskowych.
W kontekście jego działalności wojskowej oraz wpływu na rozwój artylerii, warto zwrócić uwagę na jego osiągnięcia oraz wkład w struktury armii polskiej.
Życiorys
Czesław Dobrzański urodził się 28 stycznia 1894 roku w Przemyślu, w rodzinie Jana. Był od najmłodszych lat zżyty ze swoją rodziną, w tym swoim starszym bratem Kazimierzem, który przyszedł na świat w 1891 roku i również był kapitanem artylerii. Kazimierz Dobrzański jest znany z powodu figurowania na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej.
W czasie I wojny światowej Czesław walczył dla cesarskiej i królewskiej Armii, a jego macierzystym oddziałem był Pułk Artylerii Fortecznej Nr 3. Został mianowany podporucznikiem rezerwy, co miało miejsce ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 roku, a to w ramach korpusu oficerów artylerii polowej i górskiej.
Po zakończeniu działań wojennych, 25 maja 1919 roku, został przeniesiony z 11 Pułku Artylerii Polowej do Departamentu Mobilizacyjno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych. W niezwykle krótkim czasie, bo już 1 czerwca 1921 roku, pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Pomorze jako kapitan. Jego oddziałem była 16 Pułk Artylerii Polowej.
W kolejnych latach Czesław Dobrzański kontynuował swoją karierę wojskową, służąc w Szefostwie Artylerii oraz Służbie Uzbrojenia Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII, który miał swoją siedzibę w Toruniu. Pozostawał cały czas oficerem nadetatowym 16 pułku w Grudziądzu. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana, według starszeństwa z 1 czerwca 1919 roku, zajmując 274. lokatę w korpusie oficerów artylerii.
Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 20 kwietnia 1924 roku, kiedy zmarł w Toruniu, pozostawiając po sobie wspomnienia zarówno wśród bliskich, jak i w historii polskiej armii.
Ordery i odznaczenia
Czesław Dobrzański, jako osoba zaangażowana w służbę wojskową, został odznaczony licznymi nagrodami i wyróżnieniami, które potwierdzają jego odwagę oraz poświęcenie dla kraju. Wśród najważniejszych odznaczeń, jakie otrzymał, znajduje się:
- Krzyż Walecznych,
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy,
- Krzyż Wojskowy Karola.
Te odznaczenia świadczą o niezwykłym zasłużeniu Dobrzańskiego oraz jego istotnej roli w armii.
Przypisy
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 21.11.2023 r.]
- Rocznik Oficerski 1923, s. 819.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 763, 841, jako „Kazimierz II Dobrzański”.
- Ranglisten 1918, s. 1373.
- Ranglisten 1918, s. 1345.
- Ranglisten 1917, s. 1107.
- Ranglisten 1917, s. 1086.
- Spis oficerów 1921, s. 300, 600.
- Lista starszeństwa 1922, s. 196.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 134, 1034.
- Straceni na Ukrainie 1994, s. 18.
- Dz. Pers. MSWojsk., Nr 51 z 24 maja 1924, s. 296.
- Dz. Rozk. Wojsk. Nr 66 z 14 czerwca 1919, poz. 2114.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Władysław Polański | Włodzimierz Maxymowicz-Raczyński | Leon Cehak | Jewhen Stachiw | Elżbieta Korompay | Roman Bereski | Mirosław Pawlisz | Krzysztof Grabowski (żeglarz) | Aleksander Szymański (1927–2017) | Władysław Milko | Teofil Burakowski | Alfred Chmelik | Eugeniusz Chilarski | Tadeusz Wirth | Stanisław Mantel | Tadeusz Jaworski (1910–1968) | Wołodymyr Malkosz | Korneliusz Kosiński | Zygmunt Jaeschke | Leopold PołoszynowiczOceń: Czesław Dobrzański