Stanisław Mantel był polskim porucznikiem, który przez wiele lat służył w Wojsku Polskim. Urodził się 15 czerwca 1899 roku w Przemyślu. Jako inżynier uzbrojenia, w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju sprzętu wojskowego w Polsce.
Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie wiosną 1940 roku, kiedy to padł ofiarą mrocznej historii, jaką była zbrodnia katyńska. To wydarzenie pozostawiło trwały ślad w pamięci narodu polskiego, a pamięć o Stanisławie Mantelu oraz innych ofiarach tej tragedii jest pielęgnowana do dziś.
Życiorys
Stanisław Mantel urodził się w rodzinie Eliasza i Karoli z Fechtdegenów. Młodzieńcze lata spędził w Przemyślu, gdzie ukończył gimnazjum. Po uzyskaniu matury został wcielony do armii austriackiej.
W 1918 roku, przeszedł do Wojska Polskiego w stopniu chorążego, związując się z 1 pułkiem artylerii polowej Legionów. W dniu 1 kwietnia 1919 roku awansował na porucznika. Jego początki w szeregach Wojska Polskiego związane były z obroną Przemyśla, a następnie jako dowódca 7. baterii 1 pułku artylerii polowej Legionów brał udział w walkach podczas wojny z bolszewikami.
W grudniu 1920 roku został przeniesiony do rezerwy. Rok później, w 1921, rozpoczął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej, a w 1925 roku zdobył dyplom inżyniera chemika. Po ukończeniu edukacji, do 1930 roku pracował w Chemicznym Instytucie Badawczym, a później w Państwowym Monopolu Spirytusowym. Od 1931 roku pełnił funkcję radcy w NIK.
W czasie rezerwy uczestniczył w ćwiczeniach najpierw w 1 pułku artylerii polowej Legionów, a potem w 29 pułku artylerii polowej w latach 1925 i 1928. Ukończył także Szkołę Zbrojmistrzów oraz Szkołę Gazową.
W trakcie kampanii wrześniowej 1939 roku, Stanisław Mantel został wzięty do niewoli przez sowietów i osadzony w Kozielsku. Niestety, los jego zakończył się tragicznie, gdyż zginął wiosną 1940 roku w lesie katyńskim. Został uwzględniony na liście wywózkowej 029/5 z dnia 13 kwietnia 1940 roku, na pozycji 85. Jego symboliczny grób znajduje się na Powązkach (kwatera P-5-13).
Ordery i odznaczenia
Stanisław Mantel został uhonorowany wieloma wyróżnieniami, które podkreślają jego zasługi oraz odwagę w służbie narodowej. Oto niektóre z nich:
- krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4869,
- krzyż Walecznych – przyznany czterokrotnie.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW DZIADYK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 04.01.2020 r.]
- Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 488.
- Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 190.
- Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 379.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Wirth | Eugeniusz Chilarski | Alfred Chmelik | Teofil Burakowski | Czesław Dobrzański | Władysław Polański | Włodzimierz Maxymowicz-Raczyński | Leon Cehak | Jewhen Stachiw | Elżbieta Korompay | Tadeusz Jaworski (1910–1968) | Wołodymyr Malkosz | Korneliusz Kosiński | Zygmunt Jaeschke | Leopold Połoszynowicz | Zygmunt Bartmański | Zygmunt Kostrzewski | Zygmunt Wilczyński | Tadeusz Szałowski | Edward HerbertOceń: Stanisław Mantel