Kazimierz Kling

Nauka i edukacja

Kazimierz Jan Kling, urodzony 29 sierpnia 1884 roku w Przemyślu, a zmarły 14 czerwca 1942 roku w Warszawie, był wybitnym polskim chemikiem. Jego wkład w rozwój chemii jest niezaprzeczalny, a jego prace przyczyniły się do powstania polskiej szkoły analityków oraz metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.

Kling to postać o ogromnym znaczeniu w dziedzinie chemii, która zyskała uznanie dzięki innowacyjnym podejściom oraz metodom, jakie wprowadzał w swoich badaniach. Jego osiągnięcia nie tylko wzbogaciły polską naukę, ale również miały wpływ na międzynarodową społeczność badawczą.

Życiorys

Kazimierz Kling przyszedł na świat w rodzinie nauczycielskiej, jego ojciec Stefan i matka Jadwiga z Sękowskich zaszczepili w nim miłość do nauki. W 1902 roku ukończył C.K. Gimnazjum w Przemyślu, a pięć lat później zdobył wiedzę z zakresu chemii na Uniwersytecie Lwowskim. Jego kariery akademickiej rozpoczęły się szybko, kiedy to w 1908 roku uzyskał stopień doktora, a pięć lat później habilitację. W tym okresie skonstruował liczne nowatorskie urządzenia laboratoria, które wpłynęły na rozwój chemii.

W obliczu wybuchu I wojny światowej przeniósł się do Wiednia, gdzie opracował poręczny tester do pomiaru zawartości dwutlenku węgla. W 1916 roku Kling wrócił do Lwowa i nawiązał bliską współpracę z profesor Ignacym Mościckim, biorąc udział w działalności spółki badawczej Metan. Od 1917 roku pełnił rolę redaktora naczelnego czasopisma o tej samej nazwie, skupiając się na specjalistycznych badaniach dotyczących gazu ziemnego oraz ropy naftowej. W roku akademickim 1924/25 sprawował gravite dziekana Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Lwowskiego.

W 1926 roku związał się z Warszawą, dokąd przeniósł się Chemiczny Instytut Badawczy. W 1929 roku został mianowany profesorem zwyczajnym chemii ogólnej na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. Podczas lat 1935–1939 pełnił zaszczytną funkcję dyrektora Chemicznego Instytutu Badawczego, będąc ostatnią osobą na tym stanowisku przed wybuchem II wojny światowej. W 1938 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

W marcu 1938 roku, jako profesor zwyczajny Politechniki Lwowskiej, przeszedł w stan spoczynku. Po inwazji ZSRR na Polskę, 17 września 1939 roku, ewakuował się wraz z zespołem instytutu do Rumunii. Wiosną 1942 roku powrócił do Warszawy, gdzie wkrótce zmarł. Żona Kazimierza, Maria Siemaszkowa, była córką znakomitej aktorki Wandy, jednak ich życie rodzinne nie doczekało się potomstwa.

Przypisy

  1. Stefan Zamecki. Chemiczny Instytut Badawczy w Warszawie w okresie międzywojennym (1922-1939). „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 334, Nr 24/2 (1979).
  2. 10.11.1938 r. „za zasługi na polu pracy naukowej” M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592
  3. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 361, 10.09.1938 r.

Oceń: Kazimierz Kling

★★★★★
Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:20