Janusz Homplewicz, urodzony 27 kwietnia 1931 roku w Przemyślu, był postacią niezwykle znaczącą w polskim świecie akademickim oraz w działaniu na rzecz społeczności edukacyjnych. Zmarł 7 listopada 2006 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy i pedagogiczny.
Był prawnikiem, etykiem oraz pedagogiem, pełniącym funkcję profesora nauk prawnych. Homplewicz uczył na czołowych polskich uczelniach, w tym na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Uniwersytecie Rzeszowskim. Jego specjalizacje obejmowały takie dziedziny jak etyka pedagogiczna, prawo administracyjne, prawo szkolne oraz zarządzanie oświatą.
Homplewicz był również aktywnym działaczem harcerskim, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój młodych ludzi oraz wspieraniu edukacji poza formalnym systemem szkolnym.
Życiorys
Janusz Homplewicz urodził się w Przemyślu, gdzie ukończył Gimnazjum im. Kazimierza Morawskiego, zdobijając maturę. Następnie podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w latach 1949–1952, a następnie kontynuował naukę na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1952–1953. W 1964 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kolejne osiągnięcia naukowe to habilitacja, którą otrzymał w 1971 roku, a w 1985 roku nadano mu tytuł profesora nauk prawnych.
W pierwszych latach swojej kariery, od 1953 do 1954 roku, Homplewicz pracował jako radca prawny w Centrali Handlu Zagranicznego „Ciech” w Warszawie, a następnie był zatrudniony w Ministerstwie Oświaty. Od 1956 roku aż do 1988 roku był związany z Katedrą Prawa Administracyjnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1988 roku rozpoczął pracę w Instytucie Pedagogiki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, która później przekształciła się w Uniwersytet Rzeszowski. Po wielu latach pracy, 1 września 2003 roku przeszedł na emeryturę.
Janusz Homplewicz był również płodnym autorem, publikując 24 książki oraz 203 artykuły. Jego wpływ na młodsze pokolenia był nieoceniony, ponieważ pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskały trzy osoby. Oprócz działalności akademickiej, angażował się w ruch harcerski.
Życie osobiste Homplewicza związane było z jego żoną, Zofią Bilut-Homplewicz. Po długim i owocnym życiu, zmarł 7 listopada 2006 roku. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu komunalnym Wilkowyja w Rzeszowie, a jego grób można znaleźć pod lokalizacją 82-7-18.
Wybrane publikacje
Janusz Homplewicz jest autorem wielu znaczących publikacji, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w obszarze edukacji i pedagogiki. Oto niektóre z jego wybranych prac:
- Teoria organizacji i kierownictwa. Zagadnienia podstawowe (Katowice 1979),
- Polskie prawo szkolne (Warszawa 1984),
- Etyka pedagogiczna (Rzeszów 1996),
- Pedagogika rodziny (Rzeszów 2000),
- Pedagogika Świętego Michała (Rzeszów 2003).
Odznaczenia
Janusz Homplewicz jest osobą, która została uhonorowana wieloma wyróżnieniami za swoje osiągnięcia. Poniżej przedstawiamy listę odznaczeń, które zdobył w swoim życiu:
- Złoty Krzyż Zasługi, przyznany w 1964 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1972 roku,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej, zdobyty w 1975 roku,
- Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”, przyznany w 1993 roku.
Przypisy
- Wyjątkowe dokumenty przekazano do zasobu przemyskiego archiwum. przemysl.ap.gov.pl, 22.02.2018 r. [dostęp 24.02.2020 r.]
- a b c d e f Renata Magnowska: Pamięci Profesora Janusza Homplewicza (1931–2006). webd.pl. [dostęp 24.02.2020 r.]
- Prof. Janusz Homplewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 24.02.2020 r.]
- a b Adam Rząsa: Janusz Homplewicz. webd.pl. [dostęp 24.02.2020 r.]
- Late Janusz Homplewicz b. 27.04.1931 r. + 07.11.2006 r. Cmentarz komunalny Wilkowyja w Rzeszowie Grave location: 82-7-18. grobonet.erzeszow.pl. [dostęp 24.02.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Danuta Tylkowa | Jacek Wiąckowski | Jan Stanisław Lipiński | Adam Mitscha | Józef Wysocki (naukowiec) | Józef Buczek | Rafał Taubenschlag | Andrzej Kunisz | Leszek Cais | Maria Anna Krynicka | Marian Zimmermann | Zdzisław Żygulski (filolog) | Józef Feldman (historyk) | Bronisław Gaweł | Stanisław Kolbuszewski | Kazimierz Kling | Lubomir Zyblikiewicz | Andrzej Boleski | Henryk Kadyi | Jerzy BartmińskiOceń: Janusz Homplewicz