Aureliusz Passelli

---

Życiorys

Aureliusz Passelli przyszedł na świat 16 października 1876 roku w Przemyślu, mieście powiatowym wówczas znajdującym się w Królestwie Galicji i Lodomerii. Jego rodzicami byli Władysław, który żył w latach 1842-1897, oraz Franciszka z Nebeskich, która zmarła w 1944 roku. Po ukończeniu edukacji średniej oraz szkoły oficerskiej w 1898 roku, rozpoczął swoją karierę jako zawodowy oficer w cesarskiej i królewskiej Armii Austro-Węgier.

Od 1899 roku służył w Galicyjskim Pułku Piechoty Nr 45, stacjonującym w Przemyślu. Jego początkowy stopień to porucznik bez przydzielonego starszeństwa, lecz od 31 sierpnia 1900 roku uzyskał oficjalne starszeństwo w korpusie oficerów piechoty. Dzięki swoim zasługom, w 1905 roku Passelli awansował na nadporucznika ze starszeństwem od 1 listopada tegoż roku, a w 1906 roku został przeniesiony do korpusu oficerów prowiantowych, gdzie piastował stanowisko oficera prowiantowego w swoim macierzystym pułku.

Później, w 1909 roku, zmienił jednostkę na Górnoaustriacko-Salzburgski Pułk Dragonów Nr 4 w Enns, by znowu w 1911 roku objąć podobną funkcję w Galicyjskim Pułku Ułanów Nr 1 w Lwowie. W tym okresie wziął również udział w mobilizacji wojskowej, która była większą odpowiedzią na konflikty zbrojne w regionie Bałkanów. Na stopień kapitana prowiantowego został awansowany z dniem 1 maja 1914 roku. Pułk Ułanów Nr 1 stał się jego oddziałem macierzystym do końca 1918 roku.

W ramach pełnionych obowiązków, od 8 grudnia 1915 do 1 kwietnia 1916 roku działał jako szef intendentury oraz komendant taborów i koni Komendy Legionów Polskich. W 1917 roku nadzorował szkołę oficerów taborów oraz szkołę oficerów kasowych Legionów. Z dnia 2 czerwca 1917 roku, dzięki decyzji generała piechoty Hansa Hartwiga von Beselera, awansował na majora. Po zwycięskiej bitwie pod Rarańczą ale i po trudnych doświadczeniach, został internowany w obozie w Huszt.

Po odzyskaniu niepodległości, 5 listopada 1918 roku, Passelli wszedł w skład Wojska Polskiego z potwierdzeniem awansu na majora wojsk taborowych. Już 10 grudnia tego samego roku został wyznaczony na szefa Sekcji Taborów Departamentu IV Gospodarczego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. Następnie, 25 kwietnia 1919 roku, objął stanowisko szefa Sekcji II Taborowej Departamentu XI i równocześnie wszedł w rolę Inspektora Wojsk Taborowych od 20 maja 1919 roku.

W kwietniu 1920 roku pełnił obowiązki szefa Sekcji IV Taborowej Departamentu I Broni Głównych oraz Wojsk Taborowych MSWojsk. W dniu 18 stycznia 1921 roku został przeniesiony do Głównej Stacji Zbrojnej Oficerów w Warszawie. W dniach 3 maja 1922 roku otrzymał weryfikację w stopniu pułkownika z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 roku oraz drugą lokatą w korpusie oficerów taborowych.

23 października 1923 roku Passelli został przeniesiony z funkcji oficera do zleceń szefa Sztabu Generalnego do Departamentu X Przemysłu Wojennego MSWojsk, aby następnie otrzymać stanowisko inspektora przemysłu. Po kolejnych awansach, 27 stycznia 1925 roku, stanął na czele Wydziału Wojsk Taborowych w Departamencie II MSWojsk. 1 października 1925 roku stał się szefem Wydziału Taborowego Departamentu II Kawalerii MSWojsk.

W 1927 roku Paselli otrzymał dwumiesięczny urlop, a 30 kwietnia tego samego roku przeszedł w stan spoczynku. Po zakończonej służbie osiedlił się w Warszawie. Zmarł i został pochowany na cmentarzu Głównym w Przemyślu, w kwaterze 14-1-14.

Ordery i odznaczenia

Aureliusz Passelli był osobą odznaczoną wieloma medalami oraz odznaczeniami, które stanowiły wyraz uznania za jego zasługi w różnych dziedzinach, przede wszystkim w służbie wojskowej. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz przyznanych mu wyróżnień:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 11 listopada 1937 „za zasługi w służbie wojskowej”,
• Krzyż Walecznych – dwukrotnie,
• Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”,
• Medal Niepodległości – 23 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych,
• austro-węgierskie: Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
• Krzyż Jubileuszowy Wojskowy,
• Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii,
• Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.

---

Oceń: Aureliusz Passelli

---