Włodzimierz Grabowski

Wojsko i służby mundurowe

Włodzimierz Julian Grabowski, urodzony 2 stycznia 1900 roku w Przemyślu, to postać, której życie zapisało się w historii Polski. Był on nie tylko żołnierzem, ale także działaczem niepodległościowym, który z oddaniem służył swojemu krajowi.

W trakcie swojej służby w Wojsko Polskim, doszedł do stopnia majora piechoty. Jego odwaga i poświęcenie zostały uhonorowane przyznaniem mu Orderu Virtuti Militari, co potwierdza jego niezwykłe zasługi w obronie ojczyzny.

Niestety, Włodzimierz Grabowski stał się także jedną z ofiar zbrodni katyńskiej, zmarł w nocy z 5 na 6 kwietnia 1940 roku w Kalininie. Jego życie symbolizuje heroizm oraz tragiczne konsekwencje, jakie dotknęły Polaków w czasach II wojny światowej.

Życiorys

Włodzimierz Grabowski przyszedł na świat 2 stycznia 1900 roku w Przemyślu, w domu rodzinnym Józefa oraz Anny z Deców. W 1916 roku podjął decyzję o wstąpieniu do Legionów Polskich, ukrywając jednocześnie swoją rzeczywistą datę urodzenia. Od 1916 do 1939 roku nieprzerwanie służył w 1 pułku piechoty Legionów, będąc aktywnym uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej.

3 maja 1922 roku nastąpiła jego weryfikacja na stopień podporucznika, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 roku oraz 158. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Awanse militarnie odbiły się na jej karierze, gdyż na stopień majora został mianowany z dniem 19 marca 1938 roku, z 53. lokatą wśród oficerów piechoty. W marcu 1939 roku piastował posadę dowódcy I batalionu.

Gdy wybuchła wojna we wrześniu tegoż roku, dowodził I batalionem 1 pułku piechoty Legionów. Po klęsce w 1939 trafił do sowieckiej niewoli i został osadzony w obozie w Ostaszkowie. 4 kwietnia 1940 roku przekazano go do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Kalinińskiego. Znany jest termin jego tragicznej śmierci, która miała miejsce 5 lub 6 kwietnia 1940 roku w Kalininie (obecnie Twer), gdzie został zamordowany i pochowany w Miednoje.

Od 2 września 2000 roku jego prochy spoczywają na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje. W życiu osobistym był żonaty i miał dwoje dzieci. 5 października 2007 roku minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, pośmiertnie awansował go na stopień podpułkownika, a ogłoszenie tego faktu miało miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie podczas uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Na cześć Włodzimierza Grabowskiego, 23 kwietnia 2010 roku, przy II Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Łowiczu, przy ul. Ułańskiej 2, posadzono Dąb Pamięci nazwany „Włodzimierz”.

Ordery i odznaczenia

Włodzimierz Grabowski był osobą zasłużoną, która została odznaczona wieloma prestiżowymi nagrodami i medalami. Jego osiągnięcia wojskowe oraz działalność na rzecz niepodległości Polski zostały docenione w sposób wyjątkowy.

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 11848 przyznany pośmiertnie,
  • Krzyż Niepodległości, otrzymany 2 maja 1933 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • czterokrotne odznaczenie Krzyżem Walecznych,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 19 marca 1937 roku „za zasługi w służbie wojskowej”,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • łotewski Medal Pamiątkowy 1918-1928, przyznany 6 sierpnia 1929 roku.

Te odznaczenia są świadectwem jego odwagi i poświęcenia w służbie dla kraju.

Przypisy

  1. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 04.01.2024 r.]
  2. Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 472.
  3. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
  4. Grabowski Włodzimierz. katyn-pamietam.pl. [dostęp 03.04.2012 r.]
  5. Łukomski Ł. G. et al., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 415.
  6. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 97.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19.03.1937 r., s. 7.
  8. M.P. z 1933 r. nr 102, poz. 123.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11.11.1933 r., s. 282.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 06.08.1929 r., s. 242.
  11. Księga Cmentarna Miednoje 2005 ↓, s. 236.
  12. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 124.
  13. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 31.
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 548.
  15. Użyte źródła w publikacjach opublikowanych w 2005 r.
  16. Użyte źródła w publikacjach opublikowanych w 2019 r.

Oceń: Włodzimierz Grabowski

★★★★★
Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:8