Czesław Stopiński, urodzony 23 lipca 1922 roku w Przemyślu, to postać niezwykle istotna w polskiej historii wojskowej. Jego życie zakończyło się 29 czerwca 1992 roku w okolicach Nidzicy.
W trakcie swojej kariery wojskowej pełnił kluczową rolę jako generał dywizji oraz dowódca Wojsk Ochrony Pogranicza, gdzie służył w latach 1971-1983.
Życiorys
Czesław Stopiński był absolwentem przemyskiego liceum, który swoją karierę wojskową rozpoczął w Ludowym Wojsku Polskim 2 lutego 1945 roku. Zaledwie kilka miesięcy później, we wrześniu tego samego roku, ukończył Oficerską Szkołę Piechoty w Inowrocławiu. Od 1 października 1945 roku pełnił służbę w Wojskach Ochrony Pogranicza jako oficer kwaterunkowy oraz technik budowlany.
Od 1 stycznia 1951 roku objął stanowisko szefa sztabu 26 Brygady WOP. W kolejnych latach dowodził 5. oraz 12. Brygadą WOP. W latach 1958–1961 podjął wykształcenie w Akademii Sztabu Generalnego, a następnie został dowódcą 15 Bałtyckiej Brygady WOP w Koszalinie, a później obejmował dowództwo 12 Pomorskiej Brygady WOP w Szczecinie.
Jego kariera zyskała na znaczeniu w październiku 1968 roku, gdy mianowano go generałem brygady. Uroczystość odbyła się w Belwederze, gdzie nominację wręczył mu przewodniczący Rady Państwa PRL Marian Spychalski.
W wrześniu 1971 roku objął dowództwo WOP, które sprawował aż do maja 1983 roku. W październiku 1979 roku został mianowany generałem dywizji, a nominację ponownie wręczyło mu w Belwederze prof. Henryk Jabłoński, w obecności I sekretarza PZPR Edwarda Gierka oraz ministra obrony narodowej, generała armii Wojciecha Jaruzelskiego.
Po zakończeniu swojej służby wojskowej w 1983 roku, Stopiński został inspektorem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W lipcu 1984 roku, po przejściu na emeryturę, przeszedł na stan spoczynku. Dodatkowo był delegatem na VI Zjazd PZPR w 1971 roku oraz w latach 1981–1986 zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR.
Niestety, jego życie tragicznie zakończyło się w wypadku samochodowym koło Nidzicy, a jego ciało spoczęło na Cmentarzu Wojskowym w Przemyślu.
Odznaczenia
Czesław Stopiński był osobą, która pomimo licznych wyzwań, zdobyła liczne odznaczenia i medale za swoje zasługi.
Wśród najważniejszych wyróżnień, które otrzymał w trakcie swojej kariery, można wymienić:
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1973),
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1969),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1959),
- Złoty Krzyż Zasługi (1954),
- Srebrny Krzyż Zasługi (1947),
- Medal „Za udział w walkach o Berlin” (1970),
- Medal 10-lecia Polski Ludowej,
- Medal 30-lecia Polski Ludowej,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1968),
- Srebrna Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” (1974),
- Złoty Znak Związku Ochotniczych Straży Pożarnych (1975),
- I inne.
Te odznaczenia świadczą o jego znaczącej roli w społeczeństwie oraz o uznaniu dla jego osiągnięć.
Przypisy
- „Strażak: pismo Związku Ochotniczych Straży Pożarnych”, nr 24 (542), 16.12.1975 r. - 31.12.1975 r., s. 4.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Czesław Dyrcz | Stanisław Dąbrowa-Kostka | Ryszard Ogonowski | Józef Łępkowski | Wilhelm Kiczak | Leopold Cehak | Józef Buczyński | Zbigniew Czerwiński (1922–2020) | Mieczysław Gorzeński | Włodzimierz Grabowski | Stefan Błocki | Wiktor Raczyński | Władysław Bandurski (żołnierz) | Władysław Welz | Edward Kwitowski | Edward Marian Peristy | August Menczak | Walenty Parat | Władysław Garlicki | Władysław MilkoOceń: Czesław Stopiński