Józef Łępkowski

Wojsko i służby mundurowe

Józef Egon Adalfred Gabriel Łępkowski, urodzony 7 listopada 1888 roku w Przemyślu, to postać o istotnym znaczeniu w historii Wojska Polskiego. Był on oficerem o stopniu majora, który zasłużył się jako dowódca w piechocie. Jego życie i kariera militarna pozostają tematem zainteresowania wielu historyków.

Data jego śmierci nie jest znana, co jedynie dodaje do tajemniczości dotyczącej jego osoby. Informacje na temat Łępkowskiego są niezbędne dla zrozumienia historii i zawirowań, które towarzyszyły polskiemu wojsku na przestrzeni lat, szczególnie w kontekście wojen i konflikty, w których brał udział.

Życiorys

W ewidencji c. i k. Armii figurował jako „Josef Ritter von Łępkowski”. W latach 1912–1913 uczestniczył w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, co było związane z konfliktami na Bałkanach. Jego oddziałem macierzystym był Galicyjski Pułk Piechoty Nr 56, mający swoją siedzibę w Krakowie. W dniu 1 sierpnia 1917 roku otrzymał awans na stopień kapitana w korpusie oficerów piechoty.

19 lutego 1919 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego, z datą wsteczną do 1 listopada 1918 roku, jako były oficer armii austro-węgierskiej. Zatwierdzono mu posiadany stopień kapitana ze starszeństwem, zaczynając od 1 sierpnia 1917 roku. Przydzielono go do „Dowództwa Powiatowego Uzupełnień” w Nowym Sączu. Z kolei 27 grudnia 1918 roku mianowano go zastępcą komendanta XVIII Powiatowej Komendy Uzupełnień w Nowym Targu, która 21 stycznia 1919 roku została przekształcona przez ministra spraw wojskowych na Powiatową Komendę Uzupełnień w Nowym Sączu, utrzymując dotychczasowy okręg.

W 1923 roku pełnił obowiązki dowódcy batalionu sztabowego 1 Pułku Strzelców Podhalańskich. W kolejnym roku pełnił funkcję kwatermistrza tego pułku, a w 1925 roku objął dowództwo III batalionu. W 1927 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Sosnowcu, gdzie odbywał praktykę poborową. W lipcu tegoż roku przydzielono go do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Samborze na stanowisko komendanta.

W lutym 1929 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i przesunięty do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X. W roku 1934 pozostawał w ewidencji PKU Dębica, a jego przydział obejmował Oficerską Kadrę Okręgową Nr V, w której był przewidziany do użycia w czasie wojny.

W trakcie II wojny światowej doświadczył tragicznych wydarzeń, zostając więźniem obozu koncentracyjnego Auschwitz od 28 stycznia 1943 roku. Później, od 12 czerwca 1943 roku, trafił do obozu Mauthausen, gdzie ostatecznie został wyzwolony.

Ordery i odznaczenia

Józef Łępkowski został uhonorowany szeregiem znaczących odznaczeń wojskowych, co podkreśla jego zasługi i wkład w obronę kraju. Warto wymienić kilka z nich:

  • Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
  • Krzyż Wojskowy Karola,
  • Krzyż Jubileuszowy Wojskowy,
  • Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.

Przypisy

  1. Informacje o więźniach. Józef Łępkowski. auschwitz.org. [dostęp 18.07.2019 r.]
  2. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 4 z 14.02.1929 roku, s. 77.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 19 z 22.07.1927 roku, s. 220.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 55 z 22.05.1925 roku, s. 277.
  5. Rocznik Oficerski 1928, s. 119, 169.
  6. Rocznik Oficerski 1924, s. 325, 346.
  7. Rocznik Oficerski 1923, s. 376, 401.
  8. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 12 z 04.02.1919 roku, poz. 430.
  9. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 14 z 30.12.1918 roku, poz. 445.
  10. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 25 z 06.03.1919 roku, poz. 819, tu jako „kpt. Łepkowski Józef Dąbrowa”.
  11. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 23 z 01.03.1919 roku, poz. 747.
  12. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918, s. 135, 638.
  13. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 326, 939.
  14. Straty, numer więźnia „95847”.

Oceń: Józef Łępkowski

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:15