Wilhelm Kiczak

Wojsko i służby mundurowe

Wilhelm Maciej Kiczak, urodzony 10 stycznia 1898 roku w Przemyślu, był osobą, która pozostawiła znaczący ślad w historii Polski. Jako major piechoty Wojska Polskiego, pełnił zaszczytną służbę w swoich militarystycznych obowiązkach.

Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie w wiosnę 1940 roku, kiedy to stał się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej, zdarzenia, które miało ogromny wpływ na losy polskiego narodu.

Życiorys

Wilhelm Kiczak urodził się w rodzinie Szymona oraz Anny z Jasickich. W 1912 roku rozpoczął swoją przygodę z harcerstwem, co było dla niego ważnym krokiem w młodzieńczej karierze. Już 14 sierpnia 1914 roku zasilił szeregi 3 pułku piechoty Legionów Polskich, który wówczas stacjonował w Kołomyi. W jego ramach przeszedł cały szlak bojowy aż do 12 maja 1918 roku. Po zaciętej bitwie pod Kaniowem został wzięty do niewoli przez Niemców.

Po zakończeniu wojny, 13 grudnia 1918 roku, dołączył do Białostockiego pułku strzelców, z którym brał udział w kampanii roku 1920. W okresie międzywojennym, w 1921 roku, ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty, co zaowocowało awansem na stopień podporucznika. Początkowo przydzielono go do 6 pułku piechoty Legionów, a w 1927 roku przeniesiono do Centrum Wyszkolenia Strzeleckiego z siedzibą w Toruniu. W 1929 roku awansował na kapitana.

W trakcie kampanii wrześniowej pełnił funkcję oficera sztabu w 3 Dywizji Piechoty Legionów, biorąc udział w walkach pod Iłżą. 18 września dowodził III batalionem 1 pułku piechoty Legionów, gdzie podjął ważne decyzje operacyjne w bitwie o Krasnobród. Dnia 23 września, unikając niewoli niemieckiej, dołączył do 39 Dywizji Piechoty Rezerwowej wraz ze swoim batalionem. Miał również swój udział w drugiej bitwie o Krasnobród 24 września. Niestety, wkrótce potem został wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną i osadzony w Kozielsku, gdzie, wiosną 1940 roku, zginął w lesie katyńskim.

Wilhelm Kiczak figuruje na oficjalnej liście wywózkowej LW 029/1 z dnia 13 kwietnia 1940 roku, na pozycji 90. Pośmiertnie, decyzją Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygły, został awansowany na stopień podpułkownika, co miało miejsce w ramach decyzji Nr 439/MON z 5 października 2007 roku. Awanse ogłoszono podczas uroczystych obchodów 9 listopada 2007 roku w Warszawie, będących częścią akcji „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Wilhelm Kiczak był człowiekiem o wielu zasługach, co potwierdzają liczne odznaczenia, które otrzymał w trakcie swojego życia. Jego odwaga i poświęcenie w służbie dla kraju zostały docenione na różne sposoby, a lista jego odznaczeń jest naprawdę imponująca.

  • krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4485,
  • krzyż Niepodległości (przyznany 9 listopada 1931),
  • krzyż Walecznych (otrzymany pięciokrotnie),
  • złoty krzyż Zasługi (przyznany 18 lutego 1939),
  • srebrny krzyż Zasługi (otrzymany 10 marca 1932).

Zobacz

Zapraszam do zapoznania się z następującymi informacjami:

  • jeńcy polscy w niewoli radzieckiej od 1939 roku,
  • obozy NKWD dla jeńców polskich,
  • zbrodnia katyńska.

Przypisy

  1. M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  2. M.P. z 1932 r. nr 62, poz. 80 „za zasługi na polu sportu strzeleckiego”.
  3. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  4. Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 129.
  5. a b c L.L. Głowacki L.L., Działania wojenne na Lubelszczyźnie, s. 340.
  6. J.J. Wróblewski J.J., Armia "Prusy", s. 271.
  7. a b Kolekcja VM ↓, s. 4.
  8. Kolekcja VM ↓, s. 3.

Oceń: Wilhelm Kiczak

★★★★★
Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:13