Zdzisław Nowakowski

---

Życiorys

W 1937 roku Zdzisław Nowakowski dołączył do gromady wilczków w 62. Warszawskiej Drużynie Harcerskiej, która miała miejsce przy Szkole Podstawowej imienia księdza bpa Władysława Bandurskiego w Warszawie. Dwa lata później, na przełomie 1939, związał się z Drużyną Harcerzy im. Stanisława Żółkiewskiego we Włochach k. Warszawy.

W roku 1942, wskutek różnych okoliczności, powrócił z rodzicami do Przemyśla. W 1943 roku ukończył szkołę podstawową, a następnie podjął pracę w warsztatach mechanicznych. Równocześnie przystąpił do konspiracyjnej drużyny w Szarych Szeregach, która miała miejsce przy klasztorze i kościele oo. Reformatów, pod przewodnictwem Jana Kruka. W tej roli przewoził amunicję i broń, które były naprawiane i przechowywane przez jego ojca, Bronisława Nowakowskiego, współpracującego z Armią Krajową.

Po zakończeniu II wojny światowej, Zdzisław stał się członkiem Drużyny Harcerzy im. Leopolda Lisa-Kuli przy Gimnazjum i Liceum im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu oraz szczepu „K”, pełniąc tam funkcje zastępowego oraz kronikarza. W latach 1948–1952 kontynuował edukację w Wyższej Szkole Pedagogicznej we Wrocławiu, a następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę w Liceum Ogólnokształcącym imienia Jarosława Dąbrowskiego.

W 1956 roku pełnił rolę komendanta OHPL Dzielnicy Praga Centralna. Uczestniczył jako delegat w Krajowym Zjeździe Działaczy Harcerskich, który miał miejsce w Łodzi. W wyniku reaktywacji ZHP, 11 grudnia 1956 roku został mianowany hufcowym hufca Warszawa Praga (później Praga Północ). W okresie powstania węgierskiego w 1956 roku, organizował pomoc dla Węgier, w tym zbiórkę leków i żywności.

Rok 1957 przyniósł mu ukończenie kursu podharcmistrzowskiego oraz uzyskanie tego stopnia. Do roku 1968 pełnił różne funkcje w hufcu Warszawa Praga, takie jak kwatermistrz, kierownik referatu obozów i zimowisk oraz komendant zgrupowań obozów. Na wniosek Głównej Kwatery Harcerzy w roku 1957, ministerstwo oświaty przyznało mu urlop z pracy nauczycielskiej, aby mógł uczestniczyć w organizacji Centralnej Składnicy Harcerskiej, gdzie pracował aż do 1966. Został zastępcą dyrektora ds. handlowych, organizując Dom Harcerza oraz wprowadzając w nim dział politechniczny, oferujący specjalności modelarskie takie jak lotnicza, szkutnicza, kolejowa oraz samochodowa.

Activewość Nowakowskiego obejmowała także Stowarzyszenie Szarych Szeregów (Krąg w Przemyślu) oraz Harcerski Krąg Seniorów Hufca Warszawa Mokotów. Poza tym, był organizatorem i przewodniczącym Kręgu Seniorów Hufca Warszawa Praga Północ oraz komendantem Harcerskiego Kręgu Seniorów. Od 1995 roku pełnił funkcję członka Komisji Historycznej Chorągwi Stołecznej ZHP, gdzie opracował Wykaz harcmistrzyń i harcmistrzów Chorągwi Stołecznej ZHP w służbie w latach 1945–2000. Był również zaangażowany w organizację rajdów „Arsenał”, w których był projektantem plakietki „Szare Szeregi – ZHP – więź pokoleń”. W 1999 roku uzyskał stopień harcmistrza oraz został mianowany przez Prezydenta RP podporucznikiem rezerwy Wojska Polskiego.

Zdzisław Nowakowski był odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym Honorową Odznaką Ruchu Przyjaciół Harcerstwa w 1959 roku, Odznaką Weterana Walk o Niepodległość w 1996 roku, Krzyżem Armii Krajowej w 1996 roku oraz Srebrnym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” z Rozetą i Mieczami w 1997 roku. Został również uhonorowany Złotym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” w 2004 roku oraz medalem Chorągwi Stołecznej ZHP „Dziękujemy Ci Druhu”.

Zmarł 4 lipca 2006 roku i został pochowany na cmentarzu komunalnym Zasanie w Przemyślu.

---

Oceń: Zdzisław Nowakowski

---