Antoni Filipowicz (fitopatolog)

W 1965 roku zdobył dyplom magistra inżyniera na Wydziale Rolniczym ówczesnej Wyższej Szkoły Rolniczej. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako asystent w Instytucie Ochrony Roślin na Wydziale Ogrodniczym. Jego dalsza kariera naukowa rozwijała się w tym samym środowisku, w którym w 1974 roku obronił pracę doktorską na Akademii Rolniczej, gdzie również awansował na adiunkta.

W 1983 roku uzyskał habilitację w dziedzinie fitopatologii i został docentem oraz profesorem nadzwyczajnym w Katedrze Fitopatologii i Techniki Ochrony Roślin. Od 1995 roku pełnił funkcję profesora w Katedrze Kwarantanny i Ochrony Roślin, kierując tą jednostką do 2011 roku, kiedy to przekształciła się ona w Uniwersytet Przyrodniczy. W latach 1987–1990 był także prodziekanem Wydziału Ogrodniczego Akademii Rolniczej, co potwierdza jego wpływ na rozwój dydaktyki w tej dziedzinie.

Filipowicz aktywnie uczestniczył w stypendiach naukowych, w tym w 1966 roku w Wielkiej Brytanii oraz w 1987 roku w ZSRR. Był także członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu oraz pełnił rolę w Komitecie Ochrony Roślin Wydziału V – Nauk Rolniczych, Leśnych i Weterynaryjnych Polskiej Akademii Nauk.

W trakcie swojej kariery naukowej specjalizował się w badaniach nad grzybami chorobotwórczymi występującymi w roślinach motylkowych, ozdobnych i zbóż. Za swoje osiągnięcia był wielokrotnie odznaczany, otrzymując Złoty Krzyż Zasługi oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Niezwykle ceniony w swoim środowisku, w latach 2002–2018 był kawalerem Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie. Po odejściu Filipowicza, jego wkład w naukę i edukację pozostaje w pamięci wielu osób, które miały przyjemność z nim współpracować lub korzystać z jego wiedzy. Ostatecznie zmarł 1 września 2018 roku i został pochowany na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie.