Jadwiga Maria Jarosiewicz

---

Życiorys

Jadwiga Maria Jarosiewicz rozpoczęła swoją karierę jako scenograf jeszcze w trakcie studiów. Jej debiut miał miejsce w Operze Krakowskiej, gdzie zaprojektowała scenografię oraz kostiumy do opery „Wolny Strzelec” autorstwa Webera, którą reżyserowała Małgorzata Dziewulska. Do tej pory zrealizowała około 100 premier, z których wiele miało miejsce w teatrach operowych zarówno w Polsce, jak i za granicą, m.in. w Niemczech, Japonii, Chinach, Wielkiej Brytanii oraz na Kubie.

Wśród jej licznych projektów szczególną uwagę zasługują te stworzone dla Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, gdzie współpracowała przy takich dziełach jak „Halka” oraz „Śpiewnik domowy” Stanisława Moniuszki w reżyserii Marii Fołtyn. Ponadto, jej talent dał się we znaki w produkcji „Historii Żołnierza” Igora Strawińskiego, która również została zrealizowana pod kierunkiem M. Dziewulskiej. Dodatkowo, była odpowiedzialna za scenografię do kilku baletów, takich jak „La Sylphide”, „La Ventana” – Bournonville/Ralov, „Śpiąca Królewna” – Czajkowski/Gusiew, czy „Bayadera” – Petipa/Makarova. Jej współpraca z Teatrem Polskim w Warszawie miała miejsce za dyrekcji Kazimierza Dejmka.

Pomimo intensywnej pracy w teatrze, Jadwiga Maria Jarosiewicz nigdy nie zrezygnowała z aktualnego życia artystycznego. Często odnajduje inspirację w człowieku, co czyni ją wybitną portrecistką zarówno ludzi, jak i zwierząt. Prace malarskie oraz scenograficzne artystki były prezentowane na około 50 wystawach – indywidualnych oraz zbiorowych.

Warto również zaznaczyć, że bierze udział w licznych ważnych wydarzeniach, które mają charakter charytatywny. Uczestniczyła w akcjach takich jak „Bliźniemu swemu” na rzecz Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta, „Aukcji Wielkiego Serca”, „Aukcji Aperio” oraz wsparła Podkarpackie Hospicjum dla Dzieci.

W latach 1981–1987 Jadwiga Maria Jarosiewicz była żoną słynnego dziennikarza oraz krytyka muzycznego Bogusława Kaczyńskiego (1942–2016), co również wpływało na jej artystyczną działalność.

Ważniejsze wystawy indywidualne

Oto wybór znaczących wystaw indywidualnych, w których uczestniczyła Jadwiga Maria Jarosiewicz, ukazujący jej rozwój artystyczny oraz różnorodność technik.

• 1975: Kraków, Klub Zaścianek – malarstwo,
• 1976: Kraków, Galeria na Floriańskiej – malarstwo,
• 1977: Przemyśl, Muzeum Okręgowe – malarstwo,
• 1977: Kraków, BWA – wystawa ..Absolwenci,
• 1977: Sanok, Muzeum Historyczne – malarstwo,
• 1978: Kraków, Pałac pod Baranami – wystawa „Młodzi 78′,
• 1978: Rzeszów, Galeria PSP – malarstwo,
• 1978: Minneapolis (USA), Art Gallery – malarstwo,
• 1979: Praga (Czechy) – Praskie Quadriennale,
• 1980: Sandomierz, Galeria Sztuki Współczesnej – malarstwo,
• 1983: Sanok, Muzeum Historyczne – rysunek i scenografia,
• 1985: San Francisco (USA), Homa Art Gallery – malarstwo,
• 1988: Warszawa, Galeria Sceny Kameralnej Teatru Polskiego – rysunek i scenografia,
• 1991: Zurych (Szwajcaria), Gallen’ of Contemporary Art – malarstwo,
• 1993: Warszawa, ASP-Warszawska Dekada Sztuki – malarstwo,
• 1998: Warszawa, Galeria U – malarstwo,
• 1988: Warszawa, Galeria Sceny Kameralnej Teatru Polskiego – malarstwo,
• 1999: Warszawa, Praskie Centrum Kultury – malarstwo,
• 2000: Zawiercie, Miejski Ośrodek Kultury „Centrum” – malarstwo,
• 2000: Bytom, Opera Śląska – malarstwo,
• 2001: Warszawa, Galeria Iskra – impresje – malarstwo, rysunek,
• 2001: Warszawa, Business Centrum Club – malarstwo,
• 2002: Warszawa, Stara Kordegarda, Łazienki Królewskie – malarstwo,
• 2002: Warszawa, Galeria na Kole – malarstwo, rysunek,
• 2002: Warszawa, Galeria Praska – malarstwo,
• 2003: Rzeszów, BWA – malarstwo,
• 2003: Puławy, Puławska Galeria Sztuki – Dom Chemika – malarstwo,
• 2004: Warszawa, Galeria Calee – Rogatka Praska – wystawa „Odchodzi Lato”,
• 2004: Rzeszów, Galeria „z podwórza” – malarstwo,
• 2005: Kraków, Galeria Krakowskiego Banku Spółdzielczego – malarstwo,
• 2007: Kraków, Galeria Kocioł Sztuki – malarstwo,
• 2008: Przemyśl, Przemyskie Centrum Kultury Zamek – wystawa scenografii i rysunku,
• 2008: Teatr Maska w Rzeszowie – wystawa scenografii,
• 2009: Galeria Na Najwyższym Poziomie – Elektromontaż w Rzeszowie – wystawa malarstwa i scenografii,
• 2010: Warszawa, Galeria Bellotto – malarstwo,
• 2011: Rzeszów, Galeria z Podwórza – malarstwo,
• 2011: Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku,
• 2011: Wystawa poplenerowa – „Boguchwała” – zbiorowa,
• 2012: Matecznik Mazowsze, Warszawa-Otrębusy – malarstwo,
• 2012: Zakopane, Galeria w Domu Doktora,
• 2012: Coroczna wystawa poplenerowa „Boguchwała” – zbiorowa,
• 2017: BWA Krosno – „Między malarstwem a teatrem” – wystawa malarstwa i scenografii,
• 2017: Galeria Polfy Rzeszów – „Codzienne malowanie” – wystawa malarstwa,
• 2017: Galeria u Attavantich w Jarosławiu – „Między malarstwem a teatrem” – wystawa malarstwa i scenografii,
• 2019: Przemyśl, Galeria Sztuki Współczesnej – wystawa „Dziewczynka w szarym futerku i jej Anioł Stróż” z cyklu „artyści z naszego podwórka”,
• 2019: Wystawa poplenerowa „Wiśniowa pachnąca malarstwem” w Oficynie Pałacowej w Wiśniowej,
• 2019: Dom Pracy Twórczej „Reymontówka” – wystawa poplenerowa,
• 2020: Warszawa, Galeria Zachęta – wystawa i aukcja „Bliźniemu Swemu”,
• 2020: Wystawa „Sztuka bez granic”, Galeria Domu Pracy Twórczej „Reymontówka”.

Ważniejsze realizacje teatralne

W ciągu swojej kariery artystycznej, Jadwiga Maria Jarosiewicz zrealizowała wiele znaczących inscenizacji teatralnych, które wpisały się w historię polskiej sceny. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę jej najważniejszych osiągnięć.

• 1978: Wolny Strzelec C. M. Webera – Opera Krakowska, reż. Małgorzata Dziewulska,
• 1979: Skiz – G. Zapolska – P. W.S.T. Kraków, reż. l. Olszewska,
• 1980: Widowisko Plenerowe – 1000 lecie Sandomierza, Sandomierz, reż J.H. Machulscy,
• 1980: Paria – St. Moniuszki – Teatr Wielki, Warszawa, reż. Maria Foltyn,
• 1981: Trubadur – G. Verdiego – Opera Śląska, Bytom, reż. Maria Foltyn,
• 1981: Balety Polskie – Teatr Wielki, Warszawa – Scena Kameralna – chor. Ch. Bernard,
• 1982: Historia Żołnierza – I. Strawińskiego – Teatr Wielki, Warszawa – reż. Małgorzata Dziewulska,
• 1982: Lunatyczka – V. Belliniego – Opera Śląska, Bytom – reż. Maria Foltyn,
• 1983: Obłęd – J. Krzysztoń – Teatr Polski, Warszawa – reż. J. Rakowiecki,
• 1983: Norma – V. Belliniego – Teatr Wielki, Łódź – reż. A. Dankowski,
• 1983: Śpiąca Królewna – P. Czajkowski – Teatr Wielki, Warszawa – chor. P. Gusiew,
• 1984: Walkiria – R. Wagnera – Teatr Wielki, Łódź, reż. Wolfgang Weit,
• 1984: La Sylfide, La Yentana – A. Bournovilla – Teatr Wielki, Warszawa – chor. K. Ralov,
• 1984: Faust – Ch. Gounoda – Opera Wrocławska – reż. F. Tarnawski,
• 1984: Matka – S.I. Witkiewicza – Teatr Polski, Warszawa – reż. Jan Englert,
• 1984: Czapa – J. Krasińskiego – Teatr Polski, Warszawa – reż. Jan Englert,
• 1985: Pan Twardowski – L. Różycki – Teatr Wielki Łódź – chor. Witold Borkowski,
• 1986: Don Kichote – L. Minkusa – Teatr Wielki, Łódź – chor. Witold Borkowski,
• 1986: Rigoletto – G. Verdiego – Teatr Wielki, Łódź – reż. S. Żerdzicki,
• 1987: Cyrulik Sewilski – G. Rossiniego – Opera Bydgoska – reż. S. Żerdzicki,
• 1987: Bezimienne dzieło – St. Witkiewicza – Teatr Polski, Warszawa – reż. Jan Englert,
• 1987: La Serva Padrona – C.B. Pergolesiego – Teatr Wielki, Łódź – reż. Małgorzata Dziewulska,
• 1988: Łucja z Lammermooru – G. Donizettiego – Teatr Muzyczny, Kraków – reż. Maria Fołtyn,
• 1989: Straszny Dwór – St. Moniuszki – Opera Krakowska – reż. Maria Fołtyn,
• 1989: Oni – St.I. Witkiewicza – Teatr Polski, Warszawa – reż. Jan Englert,
• 1989: Rigoletto – G. Verdi – Opera Krakowska – reż. J. Opalski,
• 1989: Manru – l.J. Paderewski – Opera Wrocławska – reż. Maria Fołtyn,
• 1990: Eugeniusz Oniegin – P. Czajkowskiego – Teatr Wielki, Poznań, reż. Janusz Nyczak,
• 1990: Festiwal w Brighton (Wielka Brytania),
• 1990: Rajok – D. Szostakowicza – Warszawa Jesień – reż. M. Dziewulska,
• 1991: Dydona i Eneasz – Północne Centrum Sztuki, Studio S-1, Warszawa, reż. Małgorzata Dziewulska,
• 1991: Paria – S. Moniuszki – Teatro de la Habana, Hawana, Kuba – reż. Maria Fołtyn,
• 1992: Cyrulik Sewilski – G. Rossiniego – Opera Krakowska – reż. Sławomir Żerdzicki,
• 1992: Paria – St. Moniuszki – Teatr Wielki, Łódź – reż. Maria Fołtyn,
• 1992: Orfeusz i Eurydyka – Ch.W. Glucka – Musie Theater, Euroopera, Goerlitz, reż. Franz Huyer,
• 1993: Cippolino – A. Chaczaturiana – Teatr Wielki, Łódź, reż. I. Gorzkowska,
• 1994: Syn marnotrawny – B. Britten – Teatr Wielki, Poznań, reż. Małgorzata Dziewulska,
• 1994: Królowa Śniegu – J.Ch. Andersen – Teatr im. S. Jaracza, Olsztyn, reż. M. Z. Hass,
• 1995: Baron Cygański – J. Straussa – Teatr Muzyczny Roma, Warszawa, reż. Ryszard Peryt,
• 1995: Zemsta Nietoperza – J. Straussa – Teatr Muzyczny Roma, Warszawa, reż. Idka Stokalska,
• 1995: Halka – S. Moniuszki – Kansai Opera Osaka (Japonia), reż. Maria Fołtyn,
• 1995: Halka – S. Moniuszki – Teatr Wielki, Opera Narodowa, Warszawa, reż. Maria Fołtyn,
• 1996: Śpiewnik Domowy – S. Moniuszki – Teatr Narodowy, Warszawa, reż. Maria Fołtyn,
• 1996: Dziecko i czary – M. Ravela – Akademia Muzyczna, Warszawa, reż. Idka Stokalska,
• 1996: Ptasznik z Tyrolu – C. Zellera – Teatr Muzyczny Roma, Warszawa, reż. W. Adamczyk,
• 1996: Pastorałka – Teatr Wielki Opera Narodowa, Warszawa – reż. Janusz Józefowicz,
• 1998: Straszny Dwór – St. Moniuszki – Kieleckie Centrum Kultury, Kielce, reż. Maria Fołtyn,
• 2000: Baron Cygański – J. Straussa – Opera na Zamku, Szczecin, reż. Teresa Kujawa,
• 2000: La Traviata – G. Verdiego – Opera Śląska, Bytom, reż. Wiesław Ochman,
• 2001: Carewicz – F. Lehara – Opera Śląska, Bytom, reż. Wiesław Ochman,
• 2002: Eugeniusz Oniegin – P. Czajkowskiego – Opera Sląska, Bytom, reż. Wiesław Ochman,
• 2004: Bajadera – L. Minkusa – Teatr Wielki, Opera Narodowa, Warszawa, chor. Natalia Makarowa,
• 2007: Śpiewnik domowy S. Moniuszki – Teatr Wielki Opera Narodowa, Warszawa, reż. Maria Fołtyn,
• 2016: Bajadera L. Minkus – chor. Petipa/Makarova – Tianqiao Theater, Beijing, National Ballet of China,
• 2018: Das Königreich der Schatten aus La Bayadère, L. Minkus, chor. Petipa/Makarova, Stuttgart, Das Stuttgarter Ballet.

---

Oceń: Jadwiga Maria Jarosiewicz

---