Manes Kartagener był szwajcarskim lekarzem, którego kariera była znana i szanowana w środowisku medycznym. Urodził się 7 stycznia 1897 roku w Przemyślu, mieście o bogatej historii i różnorodnej kulturze.
Jego życie zawodowe zakończyło się 5 sierpnia 1975 roku w Zurychu, gdzie przez wiele lat praktykował jako internista. Jako specjalista, Kartagener przyczynił się do rozwoju medycyny internistycznej i pozostawił po sobie ślad w tej dziedzinie.
Życiorys
Manes Kartagener pochodził z żydowskiej rodziny, co znacząco wpłynęło na jego młodzieńcze życie i edukację. Jego ojciec, Lazar Kartagener, był zarówno rabinem, jak i właścicielem fabryki, a matka, Cluva Guth, była córką rabina Manesa Gutha z Przemyśla. Edukację rozpoczął w gimnazjum w Przemyślu, które w tamtych czasach znajdowało się pod zaborem austriackim.
Następnie kontynuował naukę we Lwowie, gdzie ukończył szkołę w 1915 roku. W swoich wczesnych latach życia był wykładany Tori i Talmudowi, co wystawiło go na ścieżkę duchowego przewodzenia. Początkowo planował zostać rabinem, jednak z czasem, w 1916 roku, podjął decyzję o emigracji do Szwajcarii. Tam rozpoczął studia medyczne, które ukończył w 1924 roku.
Podczas swojego okresu studenckiego zmagał się z problemami finansowymi, co zmusiło go do pracy jako korepetytor, aby zarobić na życie. Po zakończeniu studiów praktykował w Zurychu oraz Bazylei i ostatecznie podjął pracę w Poliklinice przy Uniwersytecie w Zurychu. Przez ten czas rozwijał bliską przyjaźń z profesorem Wilhelmem Löfflerem, z którym dzielił wiele naukowych zainteresowań.
W 1928 roku, na podstawie swojej pracy dotyczącej gruczołu tarczowego, uzyskał tytuł doktora medycyny. Natomiast w 1935 roku przedstawił znaczącą pracę, w której badał etiologię rozstrzeni oskrzeli, opisując zespół, który obecnie znany jest jako zespół Kartagenera. W 1937 roku rozpoczął własną praktykę lekarską, a w 1950 roku otrzymał tytuł profesora.
Żoną Manesa Kartagenera była Róża Intrator. Jego rodzinna historia jest również interesująca: siostra Minda wyszła za Yeshayahu Sonne, a druga siostra, lekarka Machla Chaja, poślubiła pisarza Yitzchaka Manna. Manes Kartagener zmarł w 1975 roku w Zurychu, pozostawiając po sobie nie tylko dziedzictwo medyczne, ale również bogate życie rodzinne.
Wybrane prace
Manes Kartagener był wyjątkowym lekarzem i badaczem, którego dokonania w dziedzinie medycyny pozostawiły niezatarte ślady. Poniżej przedstawiamy wybrane prace, które znacząco wpłynęły na rozwój medycyny i zrozumienie wielu schorzeń.
- Das chronische Lungenilfiltrat mit Bluteosinophilie. Schweizerische medizinische Wochenschrift, 72: 862-864, 1942,
- Kartagener M, Ramel F. Über Eine Tödliche Trypaflavinvergiftung Unter dem Bilde der Nekrotisierenden Nephrose, 1932,
- Löffler W, Kartagener M. Die Wasserstoffionenkonzentration der Faeces und Ihre Bedeutung für den Säure-basenhaushalt, 1931,
- Kartagener M. Erg. inn. Med. 40, 262, 1931,
- Zur Pathogenese der Bronchiektasien, 1933,
- Kasuistischer Beitrag zur Frage der Extrarenalen Azotämie, 1933.
Prace te nie tylko wzbogaciły wiedzę medyczną, ale również podkreśliły znaczenie badań naukowych dla postępu w diagnostyce i leczeniu pacjentów.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Kazimierz Steier | Bolesław Jałowy | Maria Orwid | Włodzimierz Kulczycki | Mieczysław Mazurek (lekarz) | Marian Kawski (farmaceuta) | Józef Parnas (lekarz weterynarii) | Tadeusz Miszczak | Michał Kozłowski (lekarz) | Kazimierz Orzechowski (neurolog) | Wiesław Prusek | Wiktor Lindenbaum | Artur Jurczyszyn | Leon ZimmermannOceń: Manes Kartagener