Kazimierz Steier

Medycyna i zdrowie

Franciszek Kazimierz Steier, urodzony 4 marca 1870 roku w Przemyślu, to postać o niezwykle bogatym życiorysie. Po latach intensywnej pracy i poświęcenia, zmarł 23 sierpnia 1958 roku, również w rodzinnym Przemyślu.

Był on doktor medycyny, a także tytularnym generałem brygady w strukturach Wojska Polskiego. Jego osiągnięcia w dziedzinie medycyny i służby wojskowej pozostawiły trwały ślad w historii Polski.

Życiorys

Kazimierz Steier przyszedł na świat 4 marca 1870 roku w Przemyślu, jako syn Józefa i Józefy z Romankiewiczów. Jego edukacja rozpoczęła się w rodzinnym mieście, gdzie w roku 1888 uzyskał wykształcenie w gimnazjum. W 1897 roku przypieczętował swoją wiedzę, kończąc studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a jego osiągnięcie było możliwe dzięki stypendium wojskowemu. Następnie rozpoczął swoją karierę jako lekarz wojskowy, przystępując do cesarskiej i królewskiej armii w 1894 roku.

Steier służył w różnych jednostkach liniowych umiejscowionych w Przemyślu. W roku 1899 miał zaszczyt pełnić służbę w c. i k. 29 pułku artylerii dywizyjnej w Jarosławiu. Z kolei w roku 1907, pracował w c. i k. 8 Galicyjskim pułku ułanów, który stacjonował w Tarnopolu i Zborowie. W lutym 1914 roku został przydzielony do Komendy Okręgu Uzupełnień w Czerniowcach, pozostając w ewidencji c. i k. 41 pułku piechoty.

Podczas I wojny światowej, Kazimierz Steier dowodził kompanią sanitarną na froncie serbskim, a następnie pełnił funkcję komendanta szpitali polowego oraz zakaźnego. Z dniem 9 stycznia 1919 roku objął stanowisko komendanta Szpitala Załogi w Przemyślu. Zarówno 27 stycznia 1919 roku, jak i jego status w Wojsku Polskim z byłej armii austro-węgierskiej zostały formalnie uznane, a jego stopień podpułkownika potwierdzono z datą 1 maja 1917 roku.

Dalsza kariera Steiera to m.in. szef sanitarny Obozu Warownego „Brześć”. Latem 1920 roku przeszedł z pozycji szefa sanitarnego Ekspozytury Dowództwa Okręgu Generalnego „Lublin” w Kowlu do dowódcy kompanii zapasowej sanitarnej w Dowództwie Okręgu Generalnego „Warszawa”. Od 1921 roku pełnił rolę komendanta Obozu Izolacyjnego w Dęblinie. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika, zajmując 10. lokatę w korpusie oficerów sanitarnych, w grupie lekarzy, z kompanią zapasową sanitarną Nr 2 jako oddziałem macierzystym.

W latach 1922–1927 pełnił obowiązki szefa sanitarnego Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi. 5 lutego 1927 roku Prezydent RP przyznał mu tytuł generała brygady z dniem jego przeniesienia w stan spoczynku – 30 kwietnia 1927 roku. Po zakończeniu służby wojskowej, zamieszkał w Przemyślu, przy ulicy Grodzkiej 6, gdzie prowadził praktykę lekarską.

Kazimierz Steier zmarł 23 sierpnia 1958 roku. Jego życie zakończyło się w tym samym mieście, w którym się urodził, a ciało spoczęło na cmentarzu Głównym w kwaterze 21A-1-6.

Awanse

Kazimierz Steier osiągnął liczne awanse w swojej karierze medycznej, co odzwierciedla jego wartościowe osiągnięcia i rozwój. Poniżej przedstawiamy chronologię jego stopni zawodowych:

  • starszy lekarz (niem. Oberarzt) – 1894,
  • lekarz pułku 2. klasy (niem. Regimentsarzt 2. Klasse) – 1 maja 1897,
  • lekarz pułku 1. klasy (niem. Regimentsarzt 1. Klasse) – 1900,
  • lekarz sztabowy (niem. Stabsarzt) – 1 maja 1913,
  • starszy lekarz sztabowy 2. klasy (niem. Oberstabsarzt 2. Klasse) – 1 maja 1917,
  • pułkownik – 1920, zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919,
  • generał brygady – 30 kwietnia 1927.

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Steier, postać o bogatym dorobku, został wyróżniony licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego zasługach w służbie wojskowej. Wśród najważniejszych wyróżnień, które otrzymał, można wymienić:

  • Krzyż Rycerski Orderu Franciszka Józefa z mieczami i dekoracją wojenną (Austro-Węgry),
  • Złoty Krzyż Zasługi z Koroną (Austro-Węgry),
  • Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (Austro-Węgry),
  • Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (Austro-Węgry),
  • Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (Austro-Węgry).

Przypisy

  1. Cmentarze Przemyśl - Lokalizacja osoby zmarłej [online], www.cmentarzeprzemysl.pl [dostęp 31.08.2021 r.]
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 7 z 18.02.1927 r., s. 53, 56.
  3. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8.06.1922 r., Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 309.
  4. Spis oficerów służących czynnie w dniu 01.06.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24.09.1921 r., s. 432, 890, tu jako datę urodzenia podano „21 marca” 1870 roku.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 49 z 22.12.1920 r., poz. 1164.
  6. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 12 z 4.02.1919 r., poz. 417.
  7. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 6.02.1919 r., poz. 464.
  8. Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914, Wiedeń 1914, s. 461, 1152.
  9. Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908, Wiedeń 1907, s. 797, 1162.
  10. Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900, Wiedeń 1899, s. 842, 1069.
  11. Stopień starszego lekarza był odpowiednikiem stopnia starszego porucznika (niem. Oberleutnant).
  12. Stopień lekarza pułku 2. klasy był odpowiednikiem stopnia kapitana i rotmistrza 2. klasy.
  13. Stopień lekarza pułku 1. klasy był odpowiednikiem stopnia kapitana i rotmistrza 1. klasy.
  14. Stopień lekarza sztabowego był odpowiednikiem stopnia majora.
  15. Stopień starszego lekarza sztabowego 2. klasy był odpowiednikiem stopnia podpułkownika.
  16. a b Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 582, 1683.

Oceń: Kazimierz Steier

★★★★★
Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:11