Stanisław Żarnowiecki, urodzony 21 maja 1741 roku w Przemyślu, to postać znacząca w polskim Kościele katolickim. W swojej karierze pełnił funkcję biskupa pomocniczego Poznania, a jego życie zakończyło się 25 stycznia 1808 roku.
Jako duchowny rzymskokatolicki, Żarnowiecki odegrał istotną rolę w rozwoju lokalnej wspólnoty religijnej oraz w działalności biskupiej, co czyni go ważnym elementem historii Kościoła w Polsce.
Życiorys
W dniu 26 czerwca 1805 papież Pius VII mianował go biskupem pomocniczym w Poznaniu, a także biskupem in partibus infidelium leuceńskim. 6 kwietnia 1806 odbyła się ceremonia, podczas której przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa poznańskiego Ignacego Raczyńskiego. W tym wydarzeniu brał udział również biskup pomocniczy gnieźnieński, Stefan Łubieński, który pełnił rolę współkonsekratora.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Adam Śmigielski (duchowny) | Krzysztof Chudzio | Franciszek Zajerski | Samuel Hirschfeld | Teofil Łękawski | Józef Mieses | Fabian Maliszowski | Paweł Konstanty Dubrawski | Antonina Mirska | Artur Janiec | Wasyl Medwit | Tadeusz Błaszkiewicz | Dawid RingelOceń: Stanisław Żarnowiecki