Franciszek Zajerski, reprezentujący herb Ostoja, urodził się w 1561 roku w Przemyślu. Był to znany duchowny rzymskokatolicki, który pełnił zaszczytną funkcję biskupa pomocniczego w Łucku. Jego życie i działalność miały istotny wpływ na rozwój Kościoła katolickiego w Polsce w czasach, gdy intensywnie kształtowały się duchowe i społeczne struktury tego regionu.
Zmarł w 1631 roku, pozostawiając po sobie ślad w historii regionu oraz w sercach wiernych, którym służył przez swoją kapłańską posługę.
Życiorys
Franciszek Zajerski był postacią znaczącą w hierarchii kościelnej, pełniąc liczne urzędy w różnych miejscowościach. Wśród jego funkcji znalazły się m.in. urząd proboszcza w Łucku, infułata w Ołyce, kanonik płocki, dziekan w Pułtusku oraz archidiakon w Sandomierzu. Jego wkład w rozwój lokalnego duchowieństwa jest niezaprzeczalny, ponieważ ufundował seminarium w Ołyce, co przyczyniło się do podniesienia poziomu edukacji duchowej w regionie.
W dniu 21 lutego 1622 roku, papież Grzegorz XV dokonał jego prekonizacji na biskupa pomocniczego łuckiego oraz biskupa w diecezji argiwskiej, partibus infidelium. Akt sakry biskupiej miał miejsce 9 października 1622 roku, kiedy to Franciszek Zajerski został konsekrowany przez biskupa włocławskiego Pawła Wołuckiego. W uroczystości wzięli także udział współkonsekratorzy: biskup pomocniczy włocławski Baltazar Miaskowski oraz biskup pomocniczy płocki Stanisław Starczewski, co wskazuje na szeroki zasięg jego wpływów w kościele.
Na zakończenie, warto dodać, że Zajerski odszedł z tego świata, znajdując swoje ostatnie miejsce spoczynku w Ołyce. Jego życie i działalność nadal budzą zainteresowanie i są przedmiotem badań w kontekście historii Kościoła w Polsce.
Przypisy
- a b c Kasper Niesiecki SI Herbarz polski
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Samuel Hirschfeld | Teofil Łękawski | Józef Mieses | Fabian Maliszowski | Paweł Konstanty Dubrawski | Antonina Mirska | Artur Janiec | Dawid Ringel | Tadeusz Błaszkiewicz | Wasyl Medwit | Krzysztof Chudzio | Adam Śmigielski (duchowny) | Stanisław ŻarnowieckiOceń: Franciszek Zajerski