Bogdan Węgrzyniak


Bogdan Węgrzyniak to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego boksu. Urodził się 1 marca 1933 roku w malowniczym Przemyślu, a jego kariera sportowa trwała do 21 maja 1976 roku, kiedy to zmarł w Wicimicach.

Był nie tylko bokserem, ale również osobą, która zdobyła tytuł wicemistrza Europy, co stanowi ogromne osiągnięcie w jego sportowej karierze.

Życiorys

Bogdan Węgrzyniak był synem Władysława, który dorastał w pięknej scenerii nadmorskiej. Już od wczesnych lat jego marzeniem było zostać marynarzem, a pragnienie to prowadziło go ku pływaniu po morzach i oceanach całego świata. Ukończył prestiżową Szkołę Morską w Gdyni, gdzie zdobył umiejętności potrzebne do wykonywania zawodu mechanika okrętowego.

Jego zainteresowanie pięściarstwem zrodziło się w czasach szkoły średniej, kiedy to był uczniem oraz zawodnikiem gdańskiej Gedanii. Dzięki swoim imponującym warunkom fizycznym, mierzącym 187 cm wzrostu i ważącym około 88 kg, wyróżniał się w kategorii ciężkiej. Dzięki sumiennym treningom i wytrwałości szybko zaczął osiągać sukcesy na ringu. W wieku 19 lat po raz pierwszy zdobył tytuł wicemistrza Polski w 1952 roku w najcięższej kategorii, a w kolejnych latach, 1953 i 1954, powtórzył ten sukces.

Największym osiągnięciem jego kariery na ringu był tytuł wicemistrza Europy, który zdobył w 1953 roku w Warszawie, reprezentując barwy Gwardii. Po tym sukcesie spędził dwa lata w Legii Warszawa, gdzie odbywał służbę wojskową. W 1955 roku został mistrzem Polski w kategorii ciężkiej i przyczynił się do zdobycia drużynowego mistrzostwa kraju w latach 1954 i 1955. Wziął również udział w mistrzostwach Europy w Berlinie Zachodnim, jednak nie udało mu się osiągnąć sukcesu, przegrywając w swoim pierwszym występie.

W reprezentacji Polski walczył w 12 pojedynkach, wygrywając 8 razy i ponosząc 4 porażki w latach 1952-1955. Za swoje zasługi i osiągnięcia w dziedzinie kultury fizycznej i sportu został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi w 1953 roku.

Po zakończeniu służby wojskowej zaskoczył wszystkich, rezygnując z boksu, mimo że był pewnym kandydatem do reprezentowania Polski na igrzyskach olimpijskich w Melbourne w 1956 roku. Jego kariera sportowa była krótka, zakończyła się, gdy nie miał jeszcze 23 lat. Po odstawieniu rękawic bokserskich powrócił do swojej prawdziwej pasji – morza, pracując jako oficer marynarki handlowej. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie w wypadku samochodowym, kiedy wracał z rejsu do domu. Spoczął na cmentarzu Witomińskim w Gdyni w kolumbarium (kwatera 90-13-9).

Przypisy

  1. https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=58054&inni=0&cinki=1 [dostęp 03.06.2020 r.]
  2. M.P. z 1953 r. nr 57, poz. 720

Oceń: Bogdan Węgrzyniak

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:21