Wiesław Langiewicz

---

Życiorys

Wiesław Langiewicz to postać, która zapisała się na kartach polskiego sportu jako obrońca, ale i jako wyjątkowo skuteczny strzelec. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski oraz dwukrotny medalista mistrzostw Europy to tylko niektóre z osiągnięć, jakie zdobył w trakcie swojej kariery. Debiut w reprezentacji Polski miał miejsce w 1961 roku, a jego pierwszy znaczący sukces to srebrny medal zdobyty podczas mistrzostw Europy w 1963 roku, zorganizowanych we Wrocławiu. W tej imprezie wystąpił w czterech z dziewięciu meczów, a jego wkład w osiągnięcie drużyny to łącznie 13 punktów.

Niestety, w 1964 roku, trener Witold Zagórski nie uwzględnił Langiewicza w składzie na igrzyska olimpijskie w Tokio, jednak niebawem po tym została mu przywrócona szansa na reprezentowanie kraju. Na mistrzostwa Europy w 1965 roku zagrał już w ośmiu meczach, zdobywając imponującą liczbę 65 punktów. Polski zespół po raz drugi z rzędu zdobył medal, tym razem brązowy. Ostatnią znaczącą imprezą w karierze Langiewicza były mistrzostwa świata w 1967 roku, które miały miejsce w Urugwaju, gdzie zagrał we wszystkich dziewięciu meczach, rzucając 58 punktów. Na tym turnieju reprezentacja Polski zakończyła swoje zmagania na piątej pozycji.

W 1959 roku, Langiewicz zdobył tytuł króla strzelców mistrzostw Polski juniorów grając dla Polonii Przemyśl. W debiucie w I lidze w sezonie 1959/1960 w barwach Gwardii Wrocław drużyna zajęła 11. miejsce i spadła z najwyższej klasy rozgrywkowej. Rok później, w sezonie 1960/1961, jego zespół wywalczył powrót do I ligi, lecz w kolejnym roku Gwardia finiszowała na zaledwie 10. pozycji, a Langiewicz zakończył ten sezon jako drugi najskuteczniejszy strzelec ligi, za Jerzym Piskunem. To osiągnięcie powtórzył także w 1962 roku, uzyskując drugi wynik strzelecki za Mieczysławem Łopatką, a jego drużyna ponownie spadła z I ligi.

Wkrótce Langiewicz przeszedł do silniejszego klubu – Wisły Kraków. Dnia 9 maja 1964 roku wystąpił w meczu All-Stars USA przeciwko drużynie Wisły Kraków, gdzie zdobył 14 punktów. W latach 1964-1968 jego klub zdobył mistrzostwo Polski, a także wicemistrzostwo w kolejnych latach. Bez względu na miejsce, Langiewicz regularnie stawał na podium przez osiem sezonów, a w swoim ostatnim roku występów zajął 4. miejsce w lidze.

W sezonie 1966/1967 był liderem klasyfikacji strzelców po pierwszej rundzie, jednak kontuzja ręki uniemożliwiła mu dalszą grę. W kontynuacji kariery wyróżniał się pozycją drugiego strzelca ligi, za Edwardem Jurkiewiczem. Dodatkowo, jego drużyna czterokrotnie zdobyła trzecie miejsce w Pucharze Polski w latach 1969 oraz 1971-1972. W październiku 1965 roku, Langiewicz wziął udział w Festiwalu FIBA w Krakowie, odnosząc cenne zwycięstwa nad drużyną europejską oraz Realem Madryt.

W 1968 roku, uznano go przez trenerów i dziennikarzy za najlepszego zawodnika polskiej ligi, zyskując 260 głosów, wyprzedzając Mieczysława Łopatkę. Po zakończeniu kariery w Polsce, Langiewicz grał we francuskim klubie Neuille. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim i przez pewien czas pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego we Francji, gdzie postanowił osiedlić się na stałe.

Osiągnięcia

Klubowe

Wiesław Langiewicz zdobył znaczące osiągnięcia w swojej karierze, w tym tytuł mistrza Polski dwa razy, w latach 1964 i 1968. Ponadto, był pięciokrotnym wicemistrzem Polski w latach 1965-1967, 1969 oraz 1971, co świadczy o jego regularności i umiejętnościach na parkiecie. W 1970 roku zdobył brązowy medal na mistrzostwach Polski, co również zasługuje na uznanie.

W 1968 roku został wyróżniony tytułem Zawodnika Roku, a jego młodzieńcze sukcesy obejmują tytuł króla strzelców mistrzostw Polski juniorów w 1957 roku oraz brązowy medal mistrzostw Polski juniorów w tym samym roku. Jego talent i ciężka praca były dostrzegane na szerszą skalę, w tym uczestnictwo w Festiwalu FIBA w 1965 roku.

Reprezentacja

Przy występach z reprezentacją, Langiewicz również odniósł sukcesy, w tym zdobycie srebrnego medalu na mistrzostwach Europy w 1963 roku, które odbyły się we Wrocławiu. Dwa lata później, w 1965 roku, zdobył brązowy medal na mistrzostwach Europy w Moskwie, co potwierdza jego umiejętności oraz wkład w sukcesy polskiej koszykówki.

---

Oceń: Wiesław Langiewicz

---