Aleksander Brożyniak

---

Kariera piłkarska

Aleksander Brożyniak swoją piłkarską przygodę rozpoczął w Czuwaju Przemyśl, gdzie zyskał pierwsze doświadczenia na boisku. W trakcie swoich studiów na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie grał w zespole uczelnianym, do którego należał AZS-AWF Warszawa. Po zakończeniu edukacji w 1968 roku, podjął współpracę z III-ligowym zespołem, jakim była Resovia Rzeszów.

Debiut w nowym klubie przypadł na 28 sierpnia 1968 roku, kiedy to zagrał w przegranym 0:3 meczu wyjazdowym, który odbył się w pierwszej rundzie Pucharu Polski. Niestety, jego adaptacja w drużynie nie była łatwa; w ciągu dwóch lat rozegrał zaledwie 15 meczów ligowych i zdobył tylko jedną bramkę. W rezultacie, po zakończeniu sezonu 1969/1970, podjął decyzję o zakończeniu kariery piłkarskiej.

Kariera trenerska

Po zakończeniu aktywnej kariery piłkarskiej, Aleksander Brożyniak podjął decyzję o rozpoczęciu nowego rozdziału jako trener. W sezonie 1970/1971 zajął stanowisko asystenta Leona Wolnego w Resovii Rzeszów. W miarę jak sezon postępował, Brożyniak przejął trenerską rolę w klubie, prowadząc go aż do końca sezonu 1971/1972. Kolejnym krokiem w jego karierze było zostanie asystentem trenera w Wisłoce Dębica w sezonie 1972/1973. Przełomowym momentem był 1 lipca 1973 roku, kiedy to objął stanowisko trenera w cenionej drużynie Stali Mielec. W swoim debiutanckim sezonie, 1973/1974, przyczynił się do uzyskania 3. miejsca w lidze, jednak pod koniec roku 1973 zrezygnował z dalszej współpracy z klubem.

W latach 1975-1977 Brożyniak prowadził Wisłę Kraków, której sukcesy obejmowały 3. miejsce w ekstraklasie w sezonie 1975/1976. Jego kariera trenerska później przebiegała ze zmiennym szczęściem w innych klubach. Wśród nich znajdują się: GKS Tychy (1977-1978), Hutnik Kraków (1978-1979), Polonia Bytom (16.10.1979–30.06.1980, gdzie zespół spadł z ekstraklasy w sezonie 1979/1980), Gwardia Warszawa (1982-1983), Broń Radom (1983-1984) oraz Siarka Tarnobrzeg (1984-1985). W kolejnych latach trenował również Błękitnych Kielce oraz Wawel Kraków.

W 1987 roku, 1 lipca, wrócił na fotel trenera Wisły Kraków, z którą może się pochwalić awansem do ekstraklasy w sezonie 1987/1988. Po zakończeniu sezonu 1988/1989, opuścił klub. W następnych latach, od 1 lipca 1990 roku do 31 października 1990 roku, prowadził Pogoń Szczecin. Ponadto, w latach 1994–1995 oraz w 1997–1998, dwukrotnie sprawował funkcję trenera w Okocimski Brzesko.

Na koniec lat 90. podjął nadzór jako trener II-ligowego Hutnika Kraków. Jego kolejne kluby w karierze trenerskiej to: Górnik Wieliczka (21.10.1999–30.06.2001), Pogoń Staszów (2002), Lubań Maniowy (2002-2005), BKS Bochnię (26.09.2005–10.05.2006), AKS Busko-Zdrój (27.09-05.10.2006), oraz Wróblowianka Kraków (2006-2007). Prowadził także Skalnik Trzemeśnia (2008), Unię Tarnów (16.04-29.09.2008), Limanovię Limanowa (01.01-30.06.2009) oraz Hejnał Krzyszkowice (08.07.2011–09.07.2014).

Sukcesy

Trenerskie

Aleksander Brożyniak może poszczycić się licznymi sukcesami w karierze trenerskiej, które znacząco wpłynęły na rozwój polskiego futbolu.

Podczas swojej pracy z Stalą Mielec, drużyna zajęła 3. miejsce w ekstraklasie w 1974 roku, co było imponującym osiągnięciem. Dodatkowo, w 1988 roku Brożyniak doprowadził zespół do awansu do ekstraklasy, co z pewnością miało fundamentalne znaczenie dla klubu.

W kolejnych latach, trenując Wisłę Kraków, zdobył z nią 3. miejsce w ekstraklasie w 1976 roku, co również odzwierciedla jego umiejętności jako trenera.

---

Oceń: Aleksander Brożyniak

---