Bernard Henner (junior)

Był on synem Minci (Miny) Henner (zm. 1913) oraz Bernarda (Barucha) Hennera, który żył w latach 1843-1926. Bernard miał także brata Jakóba (Jeremiasza). Wraz z bratem rozpoczął naukę fotografii w atelier swojego ojca, co dało mu solidne podstawy do rozwijania swojej kariery. W 1890 roku Henner zdecydował się na przeprowadzkę do Jarosławia, gdzie początkowo pracował w filii zakładu ojca, aby wkrótce później otworzyć własne atelier.

W wyniku zmian w jego życiu zawodowym, około 1905-1906 roku sprzedał wszystkie swoje dobra w Jarosławiu i przeniósł się do Krakowa. W Krakowie Bernard Henner otworzył zakład pod nazwą „Maria”, zlokalizowany przy ul. Szewskiej 27. Jego działalność w Krakowie była bardzo dynamiczna, nawiązywał ożywione kontakty z miejscowym środowiskiem fotograficznym oraz często podróżował za granicę, co doskonale wpłynęło na rozwój jego umiejętności i reputacji.

Wkrótce potem przyniósł się do Lwowa, gdzie w 1910 roku otworzył swój ostatni zakład fotograficzny przy ul. Koralnickiej 4 (obecnie A. Wołoszyna). Po jego śmierci w 1913 roku zakład ten był prowadzony przez Marcina Jaegera. Henner był także osobą rodzinną; od 1891 roku był żonaty z Louisą (Ludwiką) Luster, mieszkającą w Wiedniu. Para doczekała się dwóch synów: Gabriela Tadeusza (1893-1949) oraz Feliksa (1898-1976).

Na łożu śmierci, Bernard nawrócił się z judaizmu na katolicyzm, przy czym jego synowie dokonali konwersji już wcześniej, podczas swojego pobytu w Krakowie. Po jego śmierci został pochowany w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Starofarnym w Bydgoszczy, gdzie w 1920 roku sprowadził jego ciało syn Gabriel Tadeusz. Dzięki swojej działalności i wpływom, Bernard Henner pozostaje istotną postacią w dziedzictwie fotografii w Polsce.