Aaron Lewin był wybitną postacią polskiej społeczności żydowskiej, znaną ze swojego wpływu na życie religijne i społeczne w Polsce. Urodził się 30 października 1879 roku w Przemyślu, gdzie jego początki związane były z działalnością rabinacką oraz samorządową.
W trakcie swojego życia pełnił wiele ważnych ról, w tym przewodniczącego Rady Rabinów w Polsce, co podkreśla jego znaczenie w społeczności rabinackiej. Zasłynął również jako poseł na Sejm RP w I i III kadencji, co świadczy o jego zaangażowaniu w politykę oraz sprawy społeczne Żydów w Polsce. Jego życie zakończyło się tragicznie 1 lipca 1941 roku we Lwowie, co jest smutnym zakończeniem kariery człowieka, który miał ogromny wpływ na życie wielu ludzi.
Życiorys
Aaron Lewin przyszedł na świat w ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej, będąc synem Natana Lewina oraz wnukiem Izaaka Schmelkesa, którzy byli uznawanymi rabinami. Już od najmłodszych lat kształcił się pod okiem swojego ojca oraz dziadka, zgłębiając tajniki filozofii i religii żydowskiej. Po zdaniu eksternistycznej matury we Lwowie, kontynuował studia na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie zdobył wiedzę z zakresu filozofii.
W latach 1904–1926 pełnił funkcję rabina w Samborze, gdzie jako jeden z pionierów wprowadził język polski do liturgii oraz obchodów świąt urzędowych. Jego wpływ na społeczność był znaczny, jako że przez osiemnaście lat zasiadał w Radzie Miejskiej, był także wieloletnim członkiem okręgowej Rady Szkolnej oraz członkiem Komisji Rewizyjnej Miejskiej Kasy Oszczędności w Samborze.
W trakcie I wojny światowej, jako radca dworu cesarskiego w Wiedniu, udzielał wsparcia uciekinierom wojennym, co świadczy o jego altruistycznym podejściu do innych. W 1926 roku, po śmierci ojca, objął urząd rabina w Rzeszowie, kontynuując równocześnie działalność w rzeszowskiej Radzie Miejskiej oraz jako dziennikarz. W latach 1922–1928 oraz 1930–1935 został wybrany do Sejmu RP, reprezentując Agudat Israel w różnych okręgach wyborczych.
Począwszy od 1923 roku, Aaron Lewin pełnił również funkcję prezydenta Rady Centralnej Agudat Israel, a także przewodniczył Radzie Rabinów w Polsce. Po 1939 roku osiedlił się we Lwowie. Niestety, jego życie zostało brutalnie przerwane, gdy zginął zamordowany przez Niemców w więzieniu Brygidki, będąc ofiarą egzekucji w czasie pogromu więziennego.
Warto również wspomnieć, że jego brat, Jecheskiel Lewin, pełnił funkcję rabina w synagodze postępowej (Tempel) we Lwowie, a jego synem był Izaak Lewin.
Bibliografia, linki
W niniejszym opracowaniu przedstawiamy ważne źródła dotyczące Aarona Lewina, które mogą okazać się pomocne w dalszym zgłębianiu tematu.
- Szymon Rudnicki: Żydzi w parlamencie II Rzeczypospolitej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2004, s. 411–419. ISBN 83-70596-39-8,
- Lewin Aaron ben Natan z Rzeszowa w: Polski Słownik Judaistyczny. jhi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-05)],
- Lewin Aaron – biogram w bazie Sejmu RP.
Przypisy
- Kai Struve, “Deutsche Herrschaft, ukrainischer Nationalismus, antijüdische Gewalt. Der Sommer 1941 in der Westukraine”, Walter de Gruyter GmbH, Berlin/Boston, 2015 r., s. 314
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Alfred Zgórski | Henryk Schabenbeck | Robert Majka | Mieczysław Mniszek | Robert Kwiatkowski (polityk) | Józef Beluch-Beloński | Henryka Cichocka | Wołodymyr Stachiw | Małgorzata Marcinkiewicz | Wiesław Lipko | Krzysztof Sobejko | Dariusz Iwaneczko | Jan Janiszewski | Jarosław Rudnycki | Wasyl Wolan | Gwalbert Pawlikowski | Tadeusz Sawicki | Stanisław Kusiński | Leon Grosfeld | Edward TadlaOceń: Aaron Lewin