Henryka Cichocka


Henryka Stefania Cichocka, z domu Kiernicka, była znaczącą postacią w polskim życiu akademickim oraz politycznym. Urodziła się 14 października 1910 roku w Przemyślu, gdzie spędziła swoje wczesne lata, a następnie przez wiele lat przyczyniła się do rozwoju polskiej historiografii.

Niestety, jej życie zakończyło się 27 kwietnia 1997 roku, pozostawiając po sobie ślad w dziedzinie, którą pasjonowała się przez całe życie. Henryka Cichocka była nie tylko historykiem, ale również działaczką komunistyczną, co miało wpływ na jej karierę oraz działalność naukową.

Życiorys

Henryka Cichocka była córką Henryka oraz Józefy. Po zakończeniu nauki w 1932 roku w poznańskim gimnazjum, rozpoczęła swoją karierę zawodową jako nauczycielka. Od 1937 roku zaangażowała się w działalność Komunistycznej Partii Polski (KPP). W trakcie II wojny światowej aktywnie uczestniczyła w konspiracyjnej działalności Polskiej Partii Robotniczej (PPR) w powiecie garwolińskim.

W latach 1946-1948 była członkiem Komitetu Łódzkiego PPR. Równocześnie, od sierpnia 1945 do października 1948, kierowała grupą seminaryjną w Centralnej Szkole PPR w Łodzi. Po tym okresie, w latach 1948-1951, zasiadała w Komitecie Wojewódzkim Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) w Gdańsku.

W 1950 roku rozpoczęła pracę, a od dnia 17 marca 1952 do 29 stycznia 1957 pełniła funkcję zastępcy kierownika Wydziału Historii Partii przy Komitecie Centralnym PZPR. Następnie, do 1968 roku, kontynuowała pracę w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR.

Henryka Cichocka została pochowana na wojskowych Powązkach, w kwaterze 30BII-7-21.

Przypisy

  1. a b c Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 16.10.2024 r.]
  2. Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze

Oceń: Henryka Cichocka

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:24