Sielec (Przemyśl)

W okresie jej istnienia znajdowała się tu drewniana cerkiew, która była filią oraz nosiła wezwanie Zaśnięcia NMP. Wybudowano ją w 1902 roku, w miejsce starszej cerkwi, która powstała przed rokiem 1830. Nieszczęśliwie, podczas I wojny światowej, budowla ta uległa zniszczeniu na skutek oblężenia Twierdzy Przemyśl, co zabrało jej piękno i historyczną wartość. Cerkiew była częścią greckokatolickiej parafii, która miała swoją siedzibę w Nehrybce.

W 1785 roku wieś ta liczyła 230 grekokatolików, 20 rzymskich katolików oraz 9 Żydów. Liczby te zmieniały się na przestrzeni lat: w 1840 roku w Sielcu mieszkało 240 grekokatolików, w 1859 - 212, w 1879 - 247, a w 1899 – aż 445. Jeszcze w 1926 roku liczba ta spadła do 390, a w 1938 roku wyniosła 345.

Warto zauważyć, że w przeszłości Sielec był gminą jednostkową, która podlegała powiatowi przemyskiemu wówczas w województwie lwowskim. 1 sierpnia 1934 roku dołączył do nowo utworzonej zbiorowej gminy Hermanowice, gdzie 17 września 1934 roku założono gromadę (sołectwo). Po zakończeniu II wojny światowej, gromada ta znalazła się w wiejskiej gminie Przemyśl, w obrębie województwa rzeszowskiego. Z kolei na skutek reformy administracyjnej, która miała miejsce jesienią 1954 roku, Sielec został przyłączony do gromady Krówniki w powiecie przemyskim. Ostatecznie, 31 grudnia 1961 roku, główną część Sielca odłączono od gromady Krówniki i włączono do miasta Przemyśl.