Kościół Salezjanów w Przemyślu


Kościół Salezjanów w Przemyślu, znany także jako kościół św. Józefa, to imponująca budowla, która została wzniesiona w stylu neogotyckim. Jego historia sięga lat 1912–1923, kiedy to został zaprojektowany i zbudowany przez Zgromadzenie Salezjanów.

Znajdujący się w malowniczej dzielnicy Zasanie, kościół ten stanowi ważny element lokalnego krajobrazu oraz jest miejscem wielu religijnych i społecznych wydarzeń. Dzięki swojej architekturze i historii przyciąga uwagę zarówno mieszkańców Przemyśla, jak i turystów odwiedzających tę część Polski.

Historia

Kamień węgielny kościoła został uroczyście wmurowany 4 maja 1913 roku, a jego poświęcenia dokonał biskup św. Józef Sebastian Pelczar. Do momentu wybuchu I wojny światowej udało się zbudować nawy, które stanowią integralną część tej świątyni. W latach 1922-1923 ukończono prace nad gotyckim sklepieniem, a całość kościoła została poświęcona 18 listopada 1923 roku, a następnie konsekrowana 6 listopada 1927 roku.

Projekt budowy oraz wystroju wnętrza kościoła przygotował włoski architekt Mario Ceradini. Wśród najważniejszych elementów wnętrza znajduje się główny ołtarz, który wykonano z drewna dębowego i złocenia. Powstał on w 1927 roku z fundacji biskupa Anatola Nowaka i charakteryzuje się trzema wieżyczkami kompozycyjnymi. Po bokach ołtarza umieszczono dwa obrazy autorstwa przemyskiego malarza Mariana Strońskiego, a pomiędzy nimi znajdują się cztery gotyckie wieżyczki, na których umieszczono figury świętych: św. Teresy Wielkiej, św. Franciszka Salezego, św. Barbary oraz św. Stanisława Kostki.

W latach 1949-1950 powstały dwa boczne ołtarze, które zostały wykonane przez miejscowego rzeźbiarza Kazimierza Koczapskiego. Z prawej strony umieszczono ołtarz poświęcony Sercu Pana Jezusa, flankowany przez figury świętych: św. Piusa X oraz św. Franciszka Salezego. Z lewej strony wzniesiono ołtarz Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, w którym znajdują się figury bł. ks. Augusta Czartoryskiego oraz św. Dominika Savio. W 2004 roku trumna z ciałem bł. ks. Augusta Czartoryskiego przeniesiona została do antepedium tego ołtarza z przedsionka kościoła.

Artysta malarz Stanisław Jakubczyk, działający w latach 1961-1962, odpowiadał za polichromię wnętrza świątyni. Na tylnych filarach, obecnych w kościele, znajdują się ołtarzyki św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz św. Antoniego. W chórze zainstalowane są koncertowe organy, które posiadają 39 głosów, wykonane przez czeską firmę Reigera w 1925 roku, poddane przebudowie w 1967 oraz odnowione w 2000 roku. Wnętrze świątyni dopełniają sześć gotyckich konfesjonałów oraz płaskorzeźby przedstawiające Drogę Krzyżową.

Znaczącym elementem nawie głównej jest terazzowa posadzka, którą wyłożono w 1925 roku, przedstawiająca 12 figur zodiaku, obramowanych znakiem krzyża równoramiennego z załamanymi ramionami – buddyjskimi swastykami, symbolizującymi szczęście oraz powodzenie. W kaplicy mieści się ołtarz stworzony przez Jana Wojtowicza z Przemyśla w 1938 roku z figurą św. Jana Bosko, założyciela Zgromadzenia Salezjańskiego. Na przeszklonej ścianie kaplicy wiszą portrety Świętych Salezjanów: bł. ks. Michała Rua oraz św. Dominika Savio, z kolei na bocznej ścianie znajduje się obraz św. Marii Dominiki Mazzarello, współzałożycielki sióstr Córek NMP Wspomożenia Wiernych. Polichromię bocznych ścian, przedstawiającą sceny z życia św. Jana Bosko, również może pochwalić się dziełem Stanisława Jakubczyka. Kaplica ta była niegdyś miejscem troski dla chłopców z dawnej Szkoły Organistowskiej.

Przypisy

  1. a b Historia salezjanów i parafii w Przemyślu. przemysl.sdb.org.pl. [dostęp 21.04.2024 r.]
  2. Rejestr zabytków. 31.12.2012 r. [dostęp 26.02.2013 r.]

Oceń: Kościół Salezjanów w Przemyślu

Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:19