Włodzimierz Burzyński

---

Życiorys

Włodzimierz Burzyński przyszedł na świat jako syn Mariana Jana Tomasza, uznanego astronoma i fizyka, oraz Wandy z Rutkowskich, w rodzinie posługującej się szlacheckim herbem Trzywdar. Po zakończeniu nauki w szkołach powszechnych w 1910 roku oraz w II Gimnazjum im. J. Słowackiego w Przemyślu w 1918 roku, postanowił kontynuować edukację na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej.

W obliczu wybuchu wojny polsko-ukraińskiej, zaciągnął się ochotniczo do polskiego wojska, gdzie w Kompanii Studenckiej 10 Pułku Piechoty w Przemyślu walczył aż do 16 grudnia 1918 roku. Jego zaangażowanie w walki obejmowało także obronę Lwowa oraz działania w czasie plebiscytów na Spiszu i Orawie w 1920 roku, a później w wojnie polsko-bolszewickiej. Wziął również udział w III powstaniu śląskim, służąc w 6 Pułku powstańców od 2 maja do 26 lipca 1921 roku.

Będąc na studiach, już w 1924 roku zdobył posadę młodszego asystenta w Katedrze Mechaniki. W czerwcu 1925 uzyskał dyplom inżyniera budowy dróg i mostów na Oddziale Drogowym Wydziału Komunikacyjnego Politechniki Lwowskiej. Jego naukowe osiągnięcia doprowadziły do uzyskania stopnia doktora nauk technicznych 5 maja 1928 roku na podstawie rozprawy zatytułowanej „Studium nad hipotezami wytężenia”. W latach 1929–1930 podjął studia w Getyndze i Zurychu.

Od 1930 roku pełnił funkcję zastępcy profesora w Katedrze Mechaniki Ogólnej na Politechnice Lwowskiej. W 1933 roku, obroniwszy pracę habilitacyjną zatytułowaną „O rozwinięciu potencjału sprężystości i zastosowaniach”, uzyskał stopień doktora habilitowanego z prawem do wykładania (venia legendi) mechaniki kontinuów. Następnie, w 1934 roku, został mianowany profesorem nadzwyczajnym mechaniki technicznej. W roku akademickim 1938/39 był dziekanem Wydziału Mechanicznego.

Pomimo sowieckiej okupacji Lwowa, Burzyński nie zaprzestał swojej działalności naukowej. W sierpniu 1940 roku był gościem Wszechzwiązkowego Komitetu ds. Nauki ZSRR w Moskwie, gdzie pełnił rolę kierownika katedry wytrzymałości materiałów oraz zastępcy dyrektora Lwowskiego Instytutu Politechnicznego. Podczas hitlerowskiej okupacji w latach 1942–1944 zarządzał oddziałem mechanicznym Państwowych Technicznych Kursów Zawodowych.

Aresztowany przez NKWD 4 stycznia 1945 roku, został zwolniony dopiero 10 lipca tegoż roku i powrócił do pracy na Politechnice Lwowskiej. Z powodu przymusowego opuszczenia Lwowa 13 lipca 1946 roku przeniósł się do Gliwic, gdzie objął kierownictwo w dwóch katedrach mechaniki na Politechnice Śląskiej. Był także organizatorem Laboratorium Wytrzymałości Materiałów i współorganizatorem Laboratorium Metaloznawstwa.

25 marca 1948 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Z powodu ciężkiej choroby był zmuszony do zaprzestania pracy naukowej i dydaktycznej w listopadzie 1949 roku. W przeszłości, przed wybuchem wojny, Burzyński był projektantem nowoczesnych konstrukcji, w tym mostu łukowego żelbetowego na Sole w Tresnej-Czernichowie, który miał rekordową rozpiętość przęsła 76,054 m, oraz kilku innych ważnych projektów.

W 1950 roku został członkiem Komisji Nauk Technicznych Polskiej Akademii Umiejętności, a rok później członkiem Warszawskiego Towarzystwa Naukowego. W 1958 roku stał się jednym z członków założycieli Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, a w 1966 roku pierwszy otrzymał tytuł członka honorowego PTMTS.

Prywatnie, od 15 lutego 1925 roku był mężem Ireny Wandy z Walkowiczów (1904–1991), z którą doczekał się dwóch synów: Macieja (urodzonego w 1929 roku) i Jacka (urodzonego w 1931 roku). Zmarł w Gliwicach, a jego miejsce spoczynku znajduje się na lokalnym cmentarzu komunalnym (sektor C2-18-4).

Odznaczenia

Włodzimierz Burzyński został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które stanowią nie tylko świadectwo jego zaangażowania, ale również wyraz uznania dla jego osiągnięć.

• Śląska Wstęga Waleczności i Zasługi I klasy,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę.

Te wyróżnienia są istotnym elementem jego dorobku.

Nagrody

Włodzimierz Burzyński, uznany naukowiec i specjalista w dziedzinie mechaniki, został wyróżniony Nagrodą Państwową III stopnia za swoje znaczące osiągnięcia w zakresie badań naukowych. To prestiżowe wyróżnienie zostało przyznane mu w roku 1951 za jego wkład w rozwój mechaniki technicznej.

Upamiętnienie

W dniu 10 lipca 2020 roku w Czernichowie, na wschodnim przyczółku pozostałym po moście nad rzeką Sołą, zorganizowano uroczyste odsłonięcie i poświęcenie pomnika, który ma na celu oddanie hołdu profesorowi Włodzimierzowi Burzyńskiemu. Inicjatywa ta wyszła od wychowanków Wydziału Budownictwa Politechniki Śląskiej.

---

Oceń: Włodzimierz Burzyński

---