Jakub Pinkerfield, znany również pod hebrajskim imieniem יעקב פינקרפלד, to postać niezwykle interesująca w kontekście badań archeologicznych oraz architektury. Urodził się w 1897 roku w Przemyślu, natomiast jego życie zakończyło się 23 września 1956 roku w Ramat Rachel, w Izraelu.
Jego działalność i pochodzenie stanowią fajny przykład wybitnych osobowości, które przyczyniły się do rozwoju nauki i kultury w swoim regionie.
Życiorys
Jacob Pinkerfield przyszedł na świat w 1897 roku w Przemyślu, w żydowskiej rodzinie stawiającej na polonizację. Już w młodzieńczych latach zafascynowały go idee syjonistyczne, które znacząco wpłynęły na jego przyszłość. W 1914 roku ukończył szkołę średnią we Lwowie, a jego ojciec był architektem, co z pewnością miało wpływ na dalszą edukację Jakoba. Po zakończeniu nauki w szkole średniej zaciągnął się na studia architektoniczne w Technische Hochschule w Wiedniu.
Jednakże gdy został powołany do armii austro-węgierskiej, podjął decyzję o przeprowadzce do Palestyny. W tym celu przystąpił do grupy pionierów syjonistycznej organizacji Ha-Szomer Ha-Cair i w 1920 roku przybył do Erec Jisrael wraz z pierwszą falą imigracji. Swoje marzenia związane z rolnictwem przerwały jednak choroby – zapalenie płuc oraz malaria, które zmusiły go do powrotu do Europy w celu leczenia.
W Wiedniu kontynuował swoją edukację na Technische Hochschule, gdzie w 1925 roku uzyskał dyplom inżyniera-architekta. Po powrocie do Palestyny, a później w Izraelu, zajął się pracą projektanta, jednak jego największą pasją stały się badania dotyczące żydowskiej architektury. Specjalizował się w badaniach synagog i cmentarzy, a także był zatrudniony w izraelskim Departamencie Starożytności.
W latach 50. XX wieku był odpowiedzialny za przeprowadzenie wykopalisk na górze Syjon, w miejscu, gdzie przypuszczalnie znajduje się grób króla Dawida oraz chrześcijański Wieczernik. W trakcie prac archeologicznych zidentyfikował pozostałości budowli, które mogły należeć do starożytnego domu modlitw wspólnoty judeochrześcijańskiej. Niestety, prace te zostały przerwane, gdyż w 1956 roku Pinkerfield zginął podczas zamachu zbrojnego na konferencji archeologicznej w Ramat Rachel w Izraelu. Jego badania kontynuował niemiecki archeolog, Bargil Pixner OSB.
Przypisy
- Teresa Bardzińska-Bonenberg. Formal affinities of architecture of the "white city" in Tel Aviv. „Architecture Civil Engineering Environment”. 2, s. 22, 2010 r. Politechnika Śląska.
- Jerome Murphy-O’Connor: Keys to Jerusalem: Collected Essays. Oxford: Oxford University Press, 2012 r., s. 336. ISBN 978-0-19-964202-1.
- Jacob Pinkerfeld - 1897-1956. [w:] Bauhaus - Architects [on-line]. bauhaus.co.il. [dostęp 25.04.2020 r.]
- Bargil Pixner. Jerusalem’s Essene Gateway: Where the Community Lived in Jesus’ Time. „Biblical Archaeological Review”. 23 (3), s. 22–31, 1997 r. Biblical Archaeology Society.
- Jacob Pinkerfield. David’s Tomb: Notes on the History of the Building. Preliminary Report. „Louis M. Rabinowitz Fund for the Exploration of Ancient Synagogues, Bulletin”. Bulletin III, s. 41–43, 1960 r. Hebrew University/Department of Antiquities.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Jerzy Bursa | Adam Mazurkiewicz (ur. 1952) | Roman Hlibowicki | Włodzimierz Burzyński | Ryszard Hermelin | Jerzy Klamka (elektronik) | Henryk Salwer | Karol Richtman-Rudniewski | Włodzimierz Buć | Eliza Unger | Stanisław Majerski (architekt)Oceń: Jacob Pinkerfield