Włodzimierz Buć, urodzony 30 maja 1909 roku w Przemyślu, to zasłużony polski architekt, który pozostawił po sobie istotny ślad w historii architektury. Jego twórczość rozwijała się przez wiele lat, aż do momentu jego śmierci 17 grudnia 1969 roku w Gliwicach.
Włodzimierz Buć był nie tylko architektem, ale również osobą, która w znaczący sposób kształtowała swoje otoczenie. Jego projekty i wizje urbanistyczne miały wpływ na otaczającą nas rzeczywistość.
Życiorys
W 1927 roku, w Złoczowie, Włodzimierz Buć zakończył swoje gimnazjalne nauki, co stanowiło ważny krok w jego edukacyjnej karierze. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. Już w 1935 roku, będąc studentem, związał się z Katedrą Architektury I jako asystent profesora Jana Bagieńskiego. Ukończenie studiów i obrona egzaminu dyplomowego miały miejsce 4 czerwca 1936 roku. Po uzyskaniu dyplomu, podjął pracę w Oddziale Budowlanym lwowskiej Dyrekcji Poczt i Telegrafów.
W 1937 roku, wspólnie z Antonim Nowotarskim, otrzymał I nagrodę za innowacyjny projekt gmachów Wydziałów Mechanicznego i Elektrotechnicznego Politechniki Lwowskiej. W czasie II wojny światowej jego kariery zawodowej towarzyszyła praca projektanta w Dyrekcji Monopoli. Po wysiedleniu ze Lwowa w 1945 roku osiedlił się na Górnym Śląsku, gdzie rozpoczął swoją działalność jako adiunkt Politechniki Śląskiej w Gliwicach.
W 1952 roku Buć został członkiem katowickiego oddziału SARP, a jego kariera dydaktyczna rozwijała się równolegle z funkcją kierownika gliwickiego oddziału Miastoprojektu Katowice. Do 1954 roku wykładał zasady projektowania na Oddziale Architektury Wydziału Inżynierii Budowlanej, a następnie przeszedł na Wydział Budownictwa Przemysłowego i Ogólnego, gdzie przez trzy lata nauczał architektury przemysłu.
W latach 1955-1958 pełnił rolę głównego architekta Województwa Katowickiego. Od 1957 roku związał się z Katedrą Planowania Miast i Osiedli, gdzie przez rok uczył zasad projektowania zakładów przemysłowych. W 1958 roku katedra ta została włączona do Wydziału Inżynierii Sanitarnej. Rola Włodzimierza Bucia nadal się rozwijała – w 1961 roku został członkiem Wojewódzkiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej.
W 1962 roku objął stanowisko kierownika Katedry Architektury Przemysłowej na Wydziale Budownictwa Przemysłowego i Ogólnego. Od 1966 roku pełnił funkcję kierownika Oddziału Architektury. W 1967 roku uzyskał tytuł docenta. Niestety, w trakcie referatu dotyczącego rozbudowy gmachów Politechniki, zasłabł i zmarł, nie odzyskując przytomności. Miał zaledwie 60 lat, a jego życie i praca miały znaczący wpływ na polską architekturę i edukację w zakresie architektury.
Wybrane publikacje
Włodzimierz Buć ma na swoim koncie szereg wartościowych publikacji, które są istotne dla rozwoju budownictwa w Polsce. Poniżej przedstawiamy wybrane z nich:
- Warunki techniczne i ekonomiczne realizacji budownictwa mieszkaniowego na Śląsku /1960/,
- Typizacja budownictwa mieszkaniowego w Woj. Katowickim w latach 1962-1967 /1960/,
- Wytyczne projektowania miast i osiedli na terenach szkód górniczych /1961/,
- Nowe warunki typizacji w budownictwie mieszkaniowym /1962/,
- Wpływ gradacji modułu przemysłowego na kształtowanie architektury w budownictwie przemysłowym /1964/.
Wybrane projekty
Włodzimierz Buć, uznawany za wzór w polskiej architekturze, pozostawił po sobie szereg znaczących osiągnięć, które kształtowały przestrzeń urbanistyczną regionów. Oto kilka kluczowych realizacji jego kariery:
- przebudowa i projekt wnętrz domu towarowego w Bytomiu, zrealizowana w roku 1947,
- plan zagospodarowania przestrzennego terenów Chłodni Składowych w Bytomiu, stworzony w 1950 roku,
- budynki administracyjne i mieszkalne dla Chłodni Składowych w Bytomiu, które zostały ukończone w 1951 roku,
- budynki administracyjno-socjalne oraz mieszkalne dla Chłodni Składowych w Dwikozach, Kaliszu, Kielcach, Olsztynie, Opolu i Zamościu, zrealizowane w 1955 roku,
- projekty rozbudowy Politechniki Śląskiej w Gliwicach, które datowane są na 1969 rok.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Eliza Unger | Stanisław Majerski (architekt) | Jacob Pinkerfield | Jerzy Bursa | Adam Mazurkiewicz (ur. 1952) | Roman Hlibowicki | Włodzimierz Burzyński | Ryszard Hermelin | Jerzy Klamka (elektronik) | Henryk Salwer | Karol Richtman-RudniewskiOceń: Włodzimierz Buć